![Joanna Przetakiewicz: o Janie Kulczyku: "to był mężczyzna idealny"! [W roli głównej]](https://i.ytimg.com/vi/6j9_ekPzCBU/hqdefault.jpg)
Zawartość
Ikona pokolenia, poety i przywódcy Legionu Miejskiego, jednego z największych zespołów rockowych w historii Brazylii, Renato Russo żył tylko 36 lat, ale w bardzo intensywny sposób. W tym samym czasie, gdy walczył z depresją i uzależnieniem chemicznym, skomponował utwory, które stały się prawdziwymi popularnymi hymnami śpiewanymi do dziś przez młodych Brazylijczyków.Zawsze niespokojny, Renato nigdy nie milczał o brazylijskich problemach i uprzedzeniach. W czasach, gdy homoseksualizm i AIDS były ogromnymi tabu, udało mu się go pokonać i być kochanym przez społeczeństwo.
Początek zespołu w Brasilii
Renato Manfredini Júnior urodził się 27 marca 1960 r. W Rio de Janeiro, synu urzędników państwowych. W dzieciństwie mieszkał dwa lata w Stanach Zjednoczonych, co ułatwiło mu późniejszy dostęp do zagranicznych zespołów rockowych. W wieku 18 lat założył ze swoimi przyjaciółmi swój pierwszy zespół, Aborto Elétrico, który później stał się początkowym składem Capital Inicial i jego najsłynniejszego zespołu Legião Urbana. Utworzony w 1982 roku wraz z innymi rockmanami z Brasílii, pierwszy album zespołu ukazał się dopiero w 1985 roku. Pierwszym hitem był „Still It's Early”, skomponowany w tym czasie dla byłego narzeczonego Renato.
Sukces
Dekada lat 80. rozkwitła w brazylijskiej skale. Zespół Renato Russo zwrócił uwagę na sukces publiczności i krytyków, łącząc ogromną liczbę dysków sprzedanych ze świetnymi recenzjami gazet i czasopism. W latach 1985–1987 zespół wydał trzy albumy, które oznaczały muzykę brazylijską: „Legião Urbana”, „Dois” i „Que país é este?”. Renato mógł mówić w języku młodych ludzi o wszystkich problemach pokolenia, które żyło w kraju pełnym problemów politycznych i gospodarczych. W 1989 roku ukazał się najbardziej udany album zespołu, „The Four Seasons”, który sprzedał 1,7 miliona egzemplarzy i zawierał jedną z najsłynniejszych piosenek grupy, „Parents and Children”.
Śmierć
Od 1989 roku Renato Russo nosił wirusa HIV, ale nawet z nieufnością dużej części społeczeństwa nigdy oficjalnie nie ujawnił tych informacji. Bardzo chudy, ważący zaledwie 45 kg i dość osłabiony, rocker zmarł 11 października 1996 r. W wieku 36 lat. Wiadomość o jego śmierci wstrząsnęła brazylijską młodzieżą, która miała w Renato prawdziwy symbol walki o swoje ideały. Miejski legion był w trakcie nagrywania albumu „The Tempest”, który został wydany pośmiertnie w tym samym roku.
Dziedzictwo
Nawet po jego śmierci Renato Russo kontynuował zdobywanie kolejnych fanów i sprzedawanie albumów. Jego pośmiertna praca jest ogromna. Wśród solowych albumów i Legião Urbana ukazało się dziesięć albumów, z których ostatni to „Perfil” w 2011 roku. W kinie Renato wciąż żyje. Powstały dwa filmy o jego historii i pracy. „Faroeste Caboclo”, oparty na muzyce o tym samym tytule, został wydany w 2013 roku w reżyserii René Sampaio i przy udziale światowej aktorki Isis Valverde. W tym samym roku przybył także na ekrany kina „Somos Tão jóvenes”, który opowiada o początku wyścigu Renato Russo, interpretowanego przez aktora Thiago Mendonça.
