Zawartość
Reaktory ograniczają prąd elektryczny w urządzeniach elektrycznych, takich jak lampy fluorescencyjne. Jednak tracą energię, gdy działają, ze względu na sposób ich budowy. Reaktory są zasadniczo spiralnym drutem miedzianym owiniętym wokół żelaza. Jako takie, wytwarzają ciepło, ponieważ powodują opór elektryczny w przemiennym prądzie przechodzącym przez obwód.
Reaktory elektryczne tracą energię z powodu utraty ciepła (Jupiterimages / Goodshoot / Getty Images)
Rozmiar
Nie wszystkie reaktory stracą taką samą ilość energii elektrycznej. Ilość utraconej energii jest związana z wielkością głównych elementów reaktora, żelaznego rdzenia i cewki. Im większy rozmiar, tym większy potencjał utraty energii. Jest to jednak często proporcjonalne do rodzaju używanego światła i zwykle jest wyrażane jako procent strat. Nie ma zgody co do standardowego procentu strat, ale 36-watowe światło wykorzystujące standardowy reaktor straci około 25 procent swojej energii.
Reaktory niskostratne
Niektóre reaktory zostały zaprojektowane specjalnie w celu wyeliminowania nadmiernych strat energii. Na przykład w niektórych krajach, takich jak Kanada, limity nakłada się na ilość dozwolonej energii utraconej w reaktorze. Niektóre firmy opracowały reaktory niskostratne, które działają tylko w ułamku tego, co działa tradycyjny reaktor i traci. Na przykład reaktor o niskiej stratności połączony z lampą o mocy 36 W będzie tracił tylko 4 waty zamiast 9 watów utraconych przez reaktory nieefektywne energetycznie.
Magnetyczny vs. elektroniczny
Ilość energii traconej przez statecznik elektroniczny jest znacznie mniejsza niż energia magnetyczna. Latarnie wykorzystujące moc od 39 do 175 watów stracą między 14,6 a 37,6 watów mocy przy zastosowaniu statecznika magnetycznego, zgodnie z Lawrence Berkeley National Laboratory. Dla porównania, statecznik elektroniczny z tymi samymi światłami traci tylko od 5,2 do 15,2 watów, czyli o 9,4 do 22,4 watów.
Częstotliwość
Stateczniki elektroniczne są również dostępne w modelach wysokiej i niskiej częstotliwości. Częstotliwość odnosi się do liczby impulsów elektrycznych na sekundę, które zużywa reaktor. Dławik niskiej częstotliwości wykorzysta 120 impulsów na sekundę i straci znacznie mniej energii. Dławik wysokiej częstotliwości zużyje ponad 10 000 impulsów na sekundę i może w rezultacie spowodować większą utratę mocy. Reaktory te pomagają jednak zwiększyć wydajność światła, ponieważ skok pulsu liczy się dla energii utraconej w reaktorze.