Zawartość
- I wojna światowa (1914-1919)
- Rewolucja bolszewicka (1917-1921)
- II wojna światowa (1936-1945)
- Zimna wojna (1945-1989)
W XX wieku Rosja uczestniczyła w wojnach zarówno cywilnych, jak i globalnych. Podczas I wojny światowej kraj walczył z Niemcami, przygotowując się do konfrontacji w Austrii. W tym samym czasie rząd dręczył ludzi, których celem była rewolucja w państwie. Już w czasie II wojny światowej Rosjanie ponownie wdali się w konflikt z Niemcami. A wraz z końcem tej wojny Rosja i Stany Zjednoczone rywalizowały, pośród jednego bez walki fizycznej, o udowodnienie, który z krajów ma lepszą ideologię.
I wojna światowa (1914-1919)
Zaangażowanie Rosji w I wojnę światową rozpoczęło się, gdy car Mikołaj II zdecydował, że kraj poprze wojnę przeciwko Austrii. Jednak ta mobilizacja wywołała wojnę z Niemcami. Z nieprzygotowaną armią Związek Radziecki został szybko pokonany podczas bitwy pod Tannenbergiem w 1914 roku. Podczas konfliktu w Tannenberg i pierwszej bitwie na Mazurach Związek Radziecki stracił ponad 250 000 ludzi, według BBC. W jednej z największych porażek podczas I wojny światowej - jeśli nie największej - Związek Radziecki utracił terytorium Polski Niemcom w 1915 roku.
Rewolucja bolszewicka (1917-1921)
Rewolucja bolszewików, nazywana czasami rewolucją rosyjską, była w rzeczywistości dwiema rewolucjami, które rozpoczęły się w kraju w 1917 r. W pierwszej, zwanej rewolucją lutową, car Mikołaj II abdykował tron; w drugiej, znanej jako Rewolucja Październikowa, bolszewicy obalili rząd. Bolszewicy byli partią polityczną wynikającą z podziału rosyjskiej demokratycznej partii społecznej. Z następstw I wojny światowej, takich jak niska podaż żywności, inflacja i bezrobocie, Sowieci, niezadowoleni z sytuacji, dołączyli do partii rewolucyjnych, takich jak partia bolszewicka. Wraz z powrotem Lenina z wygnania był w stanie zmotywować rewolucjonistów hasłami, takimi jak słynny „Chleb, Pokój i Ziemia”.
II wojna światowa (1936-1945)
Druga wojna światowa przyniosła katastrofalne skutki dla Związku Radzieckiego i spowodowała śmierć 25 milionów Sowietów. Największym wyzwaniem dla kraju i dowódcy wojennego Stallina była inwazja Hitlera na kraj w 1941 r. W ciągu tygodnia Niemcy już zabili lub ranili 150 000 żołnierzy radzieckich. Dzięki temu Niemcy przeniosły się do kraju, aż dotarły do stolicy, Moskwy. Podczas bitwy pod Moskwą Stalin zabił 6000 obywateli za to, że nie chcieli walczyć w bitwie. Następnie żołnierze niemieccy przenieśli się do Stalingradu, gdzie napotkali nieoczekiwaną furię ze strony Sowietów w walce wręcz. W 1944 r. Związek Radziecki podążył za armią niemiecką w odwrocie, aw kwietniu 1945 r. Zwycięstwo Rosji symbolizowało zniesienie flagi Związku Radzieckiego w Berlinie.
Zimna wojna (1945-1989)
Zimna wojna między Rosją a Stanami Zjednoczonymi jest uważana za „zimną” przez brak walki fizycznej. Stany Zjednoczone i Związek Radziecki były w konflikcie z powodu politycznych ideologii przyjętych przez dwa kraje: USA miały ideologię kapitalistyczną i demokratyczną, a Związek Radziecki był dyktaturą komunistyczną. Wojna nigdy nie doprowadziła do walki fizycznej z powodu rozprzestrzeniania broni jądrowej po obu stronach. Jednak spór zakończył się wraz z upadkiem komunizmu w Związku Radzieckim w 1989 roku.