Zawartość
Od początku ery chrześcijańskiej siedem grzechów głównych to występki. Są to: duma, chciwość, pożądanie, zawiść, obżarstwo, gniew i lenistwo. W 1589 r. Niemiecki biskup Peter Binsfeld wyznaczył każdemu grzechowi demona odpowiedzialnego za pokusę związaną z grzechem.
Lucyfer
„Lucyfer” zazwyczaj odnosi się do wielkiego anioła wrzuconego do piekła. Jednak w dwóch miejscach w Biblii, gdzie pojawia się termin (Izajasza 14: 3-20 i 2 Piotra 1:19), słowo „Lucyfer” oznacza Gwiazdę Poranną - pojawienie się Wenus o świcie. Dopiero po Nowym Testamencie tytuł zmienił się i stał się demonem odpowiedzialnym za grzech pychy.
Mamona
Mamona w Biblii chrześcijańskiej odnosi się do bogactwa i chciwości. Mateusz 6:24 opisuje Mamonę jako fałszywego boga: „Nikt nie może dwom panom służyć, bo albo jednego będzie nienawidził, a drugiego miłował, albo odda się jednemu, a drugim wzgardzi: nie możecie służyć Bogu i mamonie” .
Asmodeusz
Asmodeusz jest królem demonów, pojawiającym się w „Kabale” (Kabale), w Księdze Tobiasza iw kilku innych. Jest odpowiedzialny za pożądanie i zniekształca seksualne pragnienia. Ci, którzy ulegają tym grzechom, spędzą wieczność na drugim poziomie piekła.
Lewiatan
Lewiatan jest strażnikiem potwora morskiego bramy piekła wymienionej sześć razy w Biblii hebrajskiej. Jest podobny do demonów węża znalezionych we wschodniej mitologii. Lewiatan jest demonem zazdrości w siedmiu grzechach głównych.
Baal-Zebube
Nazwa „Baal-Zebube” dosłownie oznacza „Lord of the Flies”. Był biskupem czczonym przez Semitów w mieście Filistynów, Ecron. Jest odpowiedzialny za grzechy obżarstwa. Pojawia się w Biblii w 2 Królach 1: 2: „Idź i zapytaj Baala-Zebuba, boga Ekronu, że wyzdrowieję z tej choroby”.
Szatan
Szatan jest odpowiedzialny za grzechy gniewu siedmiu grzechów głównych. Szatan, wygnany z nieba, jest antagonistą Boga i próbuje zmusić ludzkość do odrzucenia Boga. Objawienie 12: 9 wspomina Szatana: „wielki smok, stary wąż, zwany Diabłem, i Szatan, który zwodzi cały świat”.
Belfegor
Belfegor pomaga ludziom w tworzeniu wynalazków, które przynoszą im bogactwo. Według niektórych demonologów z XVI wieku jego moc jest silniejsza w kwietniu. Binsfeld określa go jako demona lenistwa, wierząc, że uwodzi Belfegora. Symbolizuje także próżność.