Projekt naukowy ze świecącą żelatyną w ciemności

Autor: Janice Evans
Data Utworzenia: 1 Lipiec 2021
Data Aktualizacji: 10 Czerwiec 2024
Anonim
Crazy Science - Laboratorium przerażających duchów
Wideo: Crazy Science - Laboratorium przerażających duchów

Zawartość

Żelatyna może być kupowana w postaci proszku lub stałej i jest zwykle używana do produkcji deserów, takich jak puddingi owocowe, mrożone ciasta, stemple i kremowe parfaity. Forma proszku może być również wykorzystana do tworzenia projektów naukowych, które wykorzystują dodatkowe elementy, takie jak chinina w tonicznej wodzie lub fosfor w wazelinie, które działają najlepiej, gdy są oświetlone czarnym światłem.


Żelatyna jest zwykle stosowana do produkcji deserów (Jupiterimages / Comstock / Getty Images)

Jadalny projekt

Najczęstszą metodą wytwarzania proszku żelatynowego jest podgrzanie wody, zmieszanie jej z proszkiem, dodanie szklanki zimnej wody i wlanie płynu do formy, formy lub miski. Jeśli zastąpisz zwykłą wodę tonikiem, wprowadzisz chininę, która powoduje, że żelatyna świeci w ciemności pod czarnym światłem.

Projekt picia

Żelatyna może być używana do wykrawania po zmieszaniu z przegotowaną wodą i sokiem owocowym do aromatyzowania. Jednym ze sposobów tworzenia blasku pod czarnym światłem jest użycie wody tonicznej zamiast zwykłej wody. Jednakże chinina wody tonizującej nadaje gorzkiemu smakowi. Wypróbuj różne słodziki, takie jak koncentrat cytryny, cukier lub sodę cytrynową, aby wyeliminować gorzki smak.


Zaprojektuj ze znakiem dłoni

Wazelina zawiera fosfor, który pochłania promieniowanie i emituje je w postaci światła widzialnego. Jeśli zanurzysz w nim dłoń, a następnie sproszkujesz żelatynę, możesz tworzyć ślady dłonią na papierze lub innym stałym przedmiocie, które ujawniają się w czarnym świetle. Losowe granulki żelatyny tworzą wzory, które odbijają czarne światło w wyraźnej intensywności wazeliny.

Pomiar wydajności kwantowej

Wymienione doświadczenia spowodują niebieskawą i intensywną jasność, która ma mierzalny efekt optyczny. Chinina i fosfor emitują fotony, które wytwarzają fluorescencyjną wydajność kwantową, czyli stopień, w jakim światło skutecznie pochłaniane tworzy poświatę w świetle ultrafioletowym. Zmiana ilości tonicznej wody lub wazeliny zmieni intensywność emisji i może być zmierzona matematycznie przez określenie liczby fotonów emitowanych w stosunku do liczby pochłoniętych fotonów.