Zawartość
Okres między końcem XVIII wieku a początkiem XIX wieku był bardzo burzliwy w Europie, ponieważ większość państw doznała pewnego rodzaju zmiany rządowej. We Francji, podobnie jak w większości krajów europejskich, zmiana opierała się na zmianie monarchii dyktatorskiej na powstanie demokratycznych republik. Ten ruch polityczny był w zgodzie z liberalizmem gospodarczym, chociaż nie został zrealizowany w prosty sposób. Przeciwnie, rewolucja francuska charakteryzowała się serią gwałtownych buntów mających na celu osiągnięcie pożądanej reformy politycznej.
Liberalizm w XIX wieku
Aby zrozumieć znaczenie liberalizmu podczas rewolucji francuskiej, ideałem jest zdefiniowanie słowa „liberalny” zgodnie ze znaczeniem podanym w XVIII i XIX w. Liberalni iluminiści byli zainteresowani zapewnieniem wolności i prywatnej autonomii klasom średnim, wycofanie władzy z rąk monarchy. Popierali wolności obywatelskie dla wszystkich, chociaż uznali prawo do głosowania tylko dla tych, którzy byli właścicielami nieruchomości. W odniesieniu do stosunków gospodarczych liberałowie bronili gospodarki rynkowej, jak przedstawiono w książce Adama Smitha zatytułowanej „Bogactwo narodów”.
Francuska rewolucja przedrewolucyjna
Przed rewolucją formą rządu we Francji była monarchia absolutystyczna, naznaczona sztywnością i silną kontrolą państwa. Król podyktował oficjalną religię państwową, którą był katolicyzm rzymski. Do roku 1787 monarcha miał w rękach kontrolę nad krajem. Najwcześniejsze kontr-ruchy miały miejsce, gdy Ludwik XVI ustanowił podatek od wszystkich majątków, aby dodać dużą sumę pieniędzy do kasy państwowej. Właściciele nieruchomości, zwani burżuazyjnymi, odmówili zapłaty daniny, ponieważ nie zgodzili się z brakiem przejrzystości co do przeznaczenia zebranej kwoty. W tym czasie Ludwik XVI zwołał pierwsze zgromadzenie reprezentacyjne, zwane Zgromadzeniem Państw Generalnych.
Ideały rewolucji
Były dwa główne okresy rewolucji francuskiej: większość rewolucji, które rozpoczęły się w 1789 r. I niewielka grupa rewolucji w 1848 r. W obu momentach główna dyskusja była taka sama: kto sprawowałby władzę w kraju. Pierwotna rewolucja w 1789 r. Była prowadzona przez zwykłych ludzi, zwanych Trzecią Posiadłością. Opowiadali się za ideą, że każdy obywatel powinien mieć możliwość wpływania na życie polityczne kraju poprzez głosowanie i nadal wymagać ogłoszenia pisemnej konstytucji. Ruchy te i te, które nastąpiły, opierały się bezpośrednio na liberalnych ideałach indywidualnej wolności i demokracji.
Triumf liberalizmu
Zmiana monarchii na republikę demokratyczną nie nastąpiła z dnia na dzień we Francji. W rzeczywistości ta zmiana polityczna zajęła około 100 lat, aby skonsolidować prawdziwie stabilny system republikański. W tym okresie liberałowie nadal dążyli do reprezentatywnego rządu, wspierania sprawiedliwego i sprawiedliwego systemu sprawiedliwości, a także reżimu gospodarczego, który podtrzymywałby gospodarkę rynkową. Te ideały nie ograniczały się tylko do efektów we Francji, ale raczej stymulowały rewolucyjne procesy w większości Europy, ustanawiając modele znanych rządów przedstawicielskich.