Zawartość
- Definiowanie CRF
- CRF mierzony za pomocą pletyzmografii ciała
- CRF mierzony przez rozcieńczenie helu
- CRF mierzony przez rozcieńczenie azotu
Istnieje kilka sposobów identyfikacji pojemności płuc; całkowita pojemność płuc, pojemność życiowa i pojemność wdechowa. Jednak innym sposobem identyfikacji pojemności płuc jest funkcjonalna pojemność resztkowa. CRF można zmierzyć różnymi metodami, w tym pletyzmografią ciała, rozcieńczeniem helem i rozcieńczeniem azotu.
Definiowanie CRF
Funkcjonalna pojemność resztkowa mierzy w szczególności objętość powietrza pozostającego w płucach po normalnym wydechu. Jest znany jako jedna z pojemności ze względu na równanie: CRF = VR + VRE. Funkcjonalna pojemność resztkowa = objętość resztkowa + objętość rezerwy wydechowej.
CRF mierzony za pomocą pletyzmografii ciała
Pomiar CRF za pomocą pletyzmografii ciała polega na pomiarze objętości płuc poprzez zmianę ciśnienia. Można to zmierzyć, gdy pacjent siedzi w szczelnym pudełku i zaczyna normalnie oddychać. Następnie coś zamyka się w zaworze oddechowym pacjenta, powodując rozszerzenie objętości płuc i rozprężenie powietrza w płucach. Objętość klatki piersiowej jest zmniejszona z powodu wzrostu objętości piersi. CRF mierzy się tą metodą i dodatkowo mierzy inne ścieżki przewodzące, takie jak gazy brzuszne.
CRF mierzony przez rozcieńczenie helu
Hel jest gazem lżejszym od powietrza; jest nietoksyczny, bez smaku, bezwonny i bezbarwny. Pacjenci mogą oddychać objętością helu w ciągu czterech do siedmiu minut. U pacjentów z POChP stężenie tlenu w mieszaninie helu wynosi około 30 procent, więc czują się komfortowo podczas testu. Według Morgan Scientific, „pochłaniacz dwutlenku węgla jest wyrównany wydechowo, aby utrzymać poziom CO2 w zamkniętej pętli poniżej 0,5 procent i uniknąć dyskomfortu i hiperwentylacji”.
Po dodaniu tlenu i siedmiu minutach CRF mierzy się za pomocą następującego równania: CRF = (początkowy procent helu - końcowy procent helu) / końcowy procent helu x objętość systemu.
CRF mierzony przez rozcieńczenie azotu
Odzysk azotu to technika z gazem, która może mierzyć objętość płuc. Azot ma nieskończoną ilość czasu, aby dotrzeć do dróg oddechowych, ponieważ jest obecny w płucach przez cały czas. Podczas przeprowadzania testu pojemności dyfuzyjnej tlenku węgla pacjent wydycha powietrze całkowicie, a następnie wdycha gaz dyfuzyjny, dopóki nie zostanie napełniony. Gdy to nastąpi, nowy azot w DLCO natychmiast miesza się i łączy azot, który był w pozostałej objętości, mierząc CTP.