Zawartość
Według American Kennel Club, owczarki niemieckie należą do najpopularniejszych ras psów, zarówno dla psów służbowych, jak i służbowych. Ale właściciele powinni być świadomi różnych schorzeń, które wpływają na rasę, w tym szereg chorób oczu, takich jak młodzieńcza zaćma, postępujący zanik siatkówki, łuszczka rogówki i wieloogniskowa dysplazja siatkówki.
Młodzieńcza zaćma
Zaćma tworzy nieprzejrzyste pokrycie soczewek, torebek lub całej struktury oka. Duża zaćma może upośledzać widzenie, czasami prowadząc do ślepoty, podczas gdy mniejsza, nie postępująca zaćma nie powoduje utraty wzroku. Owczarki niemieckie są podatne na rozwój zaćmy młodzieńczej, czasami nazywanej zaćmą rozwojową, która zwykle powstaje w ciągu pierwszych czterech lat życia. Młodzieńcza zaćma może zostać ponownie wchłonięta wraz ze starzeniem się psa lub może zostać usunięta chirurgicznie, jeśli weterynarz stwierdzi, że może poważnie upośledzić wzrok zwierzęcia.
Postępująca atrofia siatkówki
Postępująca atrofia siatkówki powoduje degradację komórek w siatkówce oka, co może prowadzić do ślepoty. Termin definiujący ten stan jest w rzeczywistości terminem ogólnym, który obejmuje kilka chorób oczu, w tym wczesne dysplazje fotoreceptorów, zwyrodnienie fotoreceptorów, dystrofię nabłonka barwnikowego siatkówki i postępującą degenerację pręcików i czopków oka. Nie ma lekarstwa na postępujący zanik siatkówki; psy dotknięte tą chorobą będą cierpieć na całkowitą utratę wzroku.
Łuszczka rogówki
Pannus to choroba autoimmunologiczna, która atakuje spojówkę i rogówkę obu oczu. Według „Wsparcia dla owczarków niemieckich” rasa ta stanowi 90% wszystkich zdiagnozowanych przypadków. Chociaż nie jest to bolesne, Pannus tworzy nieprzezroczyste plamy na rogówce i nieleczone prowadzi do ślepoty. Na chorobę owczarków niemieckich nie można wyleczyć, ale można ją leczyć lekami lub operacją, jeśli zostanie wcześnie zdiagnozowana.
Wieloogniskowa dysplazja siatkówki
Wieloogniskowa dysplazja siatkówki jest jedną z dwóch postaci dysplazji siatkówki występujących u psów. Jest to najłagodniejsza postać choroby; dysplazja całkowita jest cięższa i bardziej szkodliwa. Dysplazja wieloogniskowa jest zwykle dziedziczna, chociaż może być również spowodowana infekcjami wirusowymi lub urazami. Nie jest to choroba postępująca, a szczenięta owczarka niemieckiego urodzone z wadami rozwojowymi będą prezentować najcięższą postać. Objawy wieloogniskowej dysplazji siatkówki obejmują fałdy siatkówki i szare plamy na siatkówce oka.