Zawartość
Rozpuszczenie siarki jest niezwykle trudne ze względu na jej niepolarny charakter; nawet woda, „uniwersalny rozpuszczalnik”, nie jest w stanie rozpuszczać siarki. Chociaż niektóre rozpuszczalniki niepolarne, takie jak toluen, mogą go częściowo rozpuszczać, najskuteczniejszą substancją chemiczną w jego rozpuszczaniu jest dwusiarczek węgla. Chociaż rzeczywisty proces rozpuszczania jest prosty, substancja ta jest bardzo niebezpieczna ze względu na jej łatwopalność i toksyczność chemiczną, a jej stosowanie należy przeprowadzać z najwyższą ostrożnością.
Krok 1
Upewnij się, że przestrzeń laboratoryjna jest całkowicie wolna od płomieni i ekstremalnych źródeł ciepła. Wyłącz wszystkie elektryczne płyty lub palniki i sprawdź wszystkie odsłonięte gorące powierzchnie (takie jak rury parowe); jeśli powierzchnie nie mogą być ogrzewane przez dłuższy czas, należy wybrać inną przestrzeń laboratoryjną do pracy.
Krok 2
Załóż fartuch chroniący przed kichaniem, rękawiczki i okulary ochronne. Umieść zlewkę borokrzemianową pod okapem i włącz ją, a następnie umieść próbkę siarki w zlewce.
Krok 3
Dwusiarczek węgla wlewaj powoli i ostrożnie do zlewki, aż próbka zostanie w niej całkowicie zanurzona. Pozwolić na zanurzenie próbki, aż reakcja rozpuszczania będzie wolna lub zatrzymana; jeśli pożądane jest dalsze rozpuszczanie, należy zastąpić dwusiarczek węgla nowym.
Krok 4
Dwusiarczek węgla utylizować jako substancję niebezpieczną, zgodnie z przepisami Narodowej Agencji Nadzoru Zdrowia (ANVISA) w zakresie transportu i utylizacji. Dokładnie wyprać całą odzież i sprzęt ochronny przed ponownym użyciem. Po skończeniu dokładnie umyj ręce, przedramiona i twarz.