Zawartość
Koty birmańskie i ragdolle są często zdezorientowane, ponieważ oba mają średnie włosy i często mają podobne kolory i wzory. Jednak każda rasa ma specyficzne cechy, które ją identyfikują, ułatwiając jej rozróżnienie. Marka Birmańska oprócz średniej wielkości posiada cztery białe skarpetki z „pętelkami” sięgającymi z tyłu tylnych nóg i kolorowym podbródkiem. Ragdolle mają miękkie włosy, elastyczny charakter i białą brodę, a także są znacznie większe.
Czy jesteś Birmańczykiem? Czy to ragdoll?
Istnieje wiele istotnych różnic między rasami birmańskimi i ragdollami. Różnice obejmują ich pochodzenie, naturę i znaki potępiające rasę.
Pochodzenie
Birmańczycy mogą prześledzić swoje pochodzenie aż do Azji Południowo-Wschodniej i mieć własną legendę - legendę o świętych kotach birmańskich. Przywieziona do Europy w 1916 r., Została uznana przez Federation Internationale Feline w 1925 r. Francja stała się znana jako ojczyzna tej rasy, mimo że nie pochodziła z tego kraju i była zagrożona wyginięciem po II wojnie światowej, przy życiu tylko jedna para hodowlana. . Obecnie wszyscy Birmańczycy na świecie są uważani za potomków tej jednej pary.
Z drugiej strony ragdoll to stosunkowo nowa rasa, wynikająca w całości z ludzkiej twórczości. Jest też całkowicie amerykański - pierwsze ragdolle zostały stworzone w latach 60. XX wieku w Kalifornii przez Anne Baker z kotów, które posiadały wraz z kilkoma wolno poruszającymi się kotami.
Zarówno ragdoll, jak i birmański są rasami średniowłosymi, co wraz z pewnymi podobieństwami kolorystycznymi może prowadzić do nieporozumień. Jednak mają one znacząco różne cechy ujawniające.
Cechy różnicujące
Najbardziej charakterystyczną cechą wspólną wszystkich Birmańczyków są białe skarpetki lub rękawiczki tej rasy. Birmańczyk ma cztery białe nogi, z białą tylną częścią tylnych, unoszącą się do pewnego punktu. Ten efekt jest znany jako „pętle”. Jest to kot o umaszczeniu „punktowym”, co oznacza, że w niektórych punktach występują obszary o intensywnym kolorze, np. Pysku, uszach i ogonie, zwykle w połączeniu ze stonowanym kolorem ciała. Dla oddanego birmańskiego obserwatora, wysokie kości policzkowe, niskie nozdrza i płaskie czoło również wskazują na rasę. Oczy są zwykle niebieskie i nieco spłaszczone u góry, a nie okrągłe. „Idealny” Birmańczyk ma również dobrze rozwiniętą i kolorową brodę i nie ma białych plam na ciele, z wyjątkiem skarpet. Być może największym wyróżnikiem na pierwszy rzut oka jest fakt, że Birmańczyk jest generalnie średniej wielkości, z długim tułowiem i krępymi nogami.
Z drugiej strony ragdolle są znacznie większe (uważa się, że są jedną z największych ras udomowionych). Mają białe podbródki w porównaniu z kolorowymi podbródkami Birmańczyków i chociaż występują w trzech standardowych odmianach (szpiczaste, z łydką i bicolor), najbardziej uderzającą cechą rasy, poza rozmiarem i białym podbródkiem, jest elastyczny charakter, który dał ragdoll swoje imię. Ragdolla ma zazwyczaj „miękki” wygląd, co w połączeniu z jej rozmiarem i elastycznością sprawia, że wyróżnia się na tle długiego tułowia i białych birmańskich skarpet.