Zawartość
Zarówno kompas, jak i astrolabium mają długą historię, jednak działają na bardzo różne sposoby i oferują różne rodzaje informacji. Ponadto astrolabium żeglarzy to kolejne urządzenie, różniące się zarówno od kompasu, jak i tradycyjnego astrolabium. Kompas jest przewodnikiem kierunkowym do nawigacji, astrolabium żeglarzy jest przewodnikiem pozycyjnym do nawigacji, a astrolabium konwencjonalne jest przewodnikiem po czasie, łączącym funkcje zegarka i kalendarza.
Historia kompasu
Chińczycy opracowali kompas w czasach dynastii Han, zaczynając od opracowania podstawowego modelu w kształcie łyżki wykonanego z magnetytu.Już w czasach dynastii T'ang wynaleźli metodę magnesowania żelaznych igieł, co doprowadziło do powstania suchych i mokrych kompasów. Już za panowania dynastii Sung, w 1000 r., Chińscy żeglarze używali kompasu do nawigacji oceanicznej. Został wprowadzony do Europy w XII wieku, zarówno szlakiem jedwabnym, jak i szlakami handlowymi na Bliskim Wschodzie.
Jak działa kompas
Ziemia jest jak gigantyczny magnes otoczony polem magnetycznym. Pole to ma dwa bieguny magnetyczne położone w pobliżu północnego i południowego bieguna geograficznego. Powoduje to, że swobodnie zawieszony i namagnesowany wskaźnik lub igła oscyluje i wyrównuje się z biegunami, wizualnie wskazując poziomą składową pola magnetycznego Ziemi. Pozwala to nawigatorowi na manewrowanie statkiem po wybranym kursie lub określenie jego pozycji, biorąc widoczne wskazówki.
Historia astrolabium
Około roku 150 ne Claudio Ptolemeusz pisał obszernie o koncepcji odwzorowania stereograficznego, funkcji geometrycznej, która rzutuje kulę na płaszczyznę, a Teão de Alexandria napisał rozprawę o narzędziu około 390 rne. Historycy uważają, że Sinésio de Cyrene zbudował pierwsze urządzenie, które prawdopodobnie miało kształt astrolabium, między 378 a 430 rokiem ne. Do 800 roku astrolabium było już wysoko rozwinięte w świecie islamskim i zostało wprowadzone do Europy na początku 1100 roku. Stał się najpopularniejszym instrumentem astronomicznym aż do około 1650 roku, kiedy to został zastąpiony przez bardziej specjalistyczny i dokładniejszy sprzęt.
Jak działa astrolabium
Astrolabia to komputery astronomiczne używane do rozwiązywania problemów związanych z czasem i położeniem ciał niebieskich. Mają dwa elementy: stały i obrotowy. Części stałe reprezentują skale czasowe i stereograficzną projekcję nieba. Obracające się części symulują codzienną rotację nieba. Astrolabia służą do określania pory dnia lub nocy, czasu zdarzenia niebieskiego, takiego jak wschód lub zachód słońca, oraz pozycji na niebie w dowolnym określonym czasie.
Astrolabium żeglarzy
Starożytni nawigatorzy nie mieli możliwości określenia swojego położenia podłużnego; Jednak mierząc wysokość południowego słońca lub gwiazdy o znanym nachyleniu, mogli określić szerokość geograficzną. Utrzymując tę szerokość geograficzną i podróżując na wschód lub na zachód, statek mógłby dotrzeć do wcześniej określonego punktu. Urządzenie, którego używali do wykonywania tego zadania, nazwali „astrolabium żeglarskim”, składającym się z pierścienia z podziałką. W tradycyjnym sensie astrolabia żeglarzy nie przypominają tradycyjnych astrolabiów.