Zawartość
Zespół Cushinga dotyka osoby dorosłe w wieku od 20 do 50 lat i każdego roku dotyka około 15 milionów ludzi.Czasami nazywany hiperkortyzolizmem lub hiperadrenokortycyzmem, powstaje, gdy tkanki organizmu są narażone przez długi czas na kortyzol, hormon występujący we krwi lub glukokortykoidy, które są stosowane w leczeniu chorób zapalnych. Niektórzy ludzie cierpią na tę chorobę z powodu stosowania sterydów przy astmie, zapaleniu stawów lub toczniu. Zespół wymaga specjalnej diety (patrz piśmiennictwo 1 i 2).
Co to jest kortyzol
Kortyzol to hormon występujący we krwi. Hormony to specjalne związki chemiczne, które przemieszczają się przez krew do różnych części ciała, wykonując swoją pracę. Kiedy nadnercza wytwarzają nadmierną produkcję, kortyzol zaczyna się rozkładać i wywoływać zespół Cushinga (patrz odnośnik 3).
Dieta
Największą informacją jest to, że po nabyciu Cushinga osoba musi przestrzegać diety bogatej w białko. Zespół ten rozkłada białka, eliminuje wapń i odkłada warstwy tłuszczu w całym ciele (patrz odnośnik 3).
Czy więc konieczne jest przestrzeganie diety wyłącznie białkowej? Tak nie jest, mówi dr Barbara Craven, RD, LD i specjalista od egzaminów Cushinga. Dr Craven mówi, że najpierw należy znormalizować apetyt. Spróbuj wyeliminować rafinowane węglowodany: białą mąkę i biały cukier. Pozbądź się także tłuszczów zwierzęcych. Jednak mówi też, że nie należy całkowicie pozbawiać się energii z węglowodanów. Potrzebujesz węglowodanów, ponieważ są one paliwem dla organizmu. Ciało je spala, a następnie tłuszcz. Bez węglowodanów organizm zacznie spalać mięśnie, aby się odżywiać. Jeśli ograniczasz spożycie węglowodanów i kończy Ci się brak energii, zjedz mały kawałek czekolady.
Potrzebujesz więcej białka w swojej diecie, a także wapnia, ponieważ utrata masy kostnej może nastąpić z powodu wysokiego poziomu kortyzolu. Suplementy, takie jak wapń lub witamina D, mogą pomóc w osiągnięciu pożądanej dziennej dawki. Ogranicz także ilość soli w diecie. Nadmiar może powodować wysokie ciśnienie krwi, które jest już jednym z powikłań tego zespołu (patrz pozycja literaturowa 1).
Inne pomoce
Sama dieta nie jest w stanie rozwiązać wszystkiego. Ze względu na potencjalną utratę masy kostnej jedną z najlepszych rzeczy są regularne ćwiczenia. Mówiąc dokładniej, te do podnoszenia ciężarów, takie jak trening siłowy, pompki lub przysiady. Ponieważ przyrost masy ciała na tułowiu i twarzy jest częstym skutkiem ubocznym Cushinga, ćwiczenia zwiększające tętno są bardzo wygodne (patrz odniesienie 3). Wykonuj czynności takie jak jogging, bieganie, pływanie i jazda na rowerze.