Zawartość
Nadpotliwość to termin medyczny wskazujący na nadmierne pocenie się. W grę wchodzi wiele miejsc w ciele, ale najpopularniejsze są dłonie, pachy i podeszwy stóp. Nadmierne pocenie się może być nieprzyjemne, a wiele osób, świadomych tego stanu, decyduje się zasięgnąć porady lekarskiej. Chociaż konserwacja jest złożona, lekarz może pomóc w podejmowaniu decyzji dotyczących najlepszego leczenia.
Przyczyny
Nadpotliwość może być emocjonalnie indukowana, zlokalizowana lub uogólniona. W zlokalizowanym typie nerwy kontrolujące pot są w tarapatach: w jednym obszarze jest wiele gruczołów potowych. lub nieprawidłowość naczyniowa może być przyczyną nadmiernej potliwości. Ogólnie rzecz biorąc, pocenie się jest spowodowane przez przyczynę, taką jak zaburzenie neurologiczne, zaburzenia w metabolizmie (np. Cukrzyca, nadczynność tarczycy, dna moczanowa, menopauza) lub występuje z powodu stosowania niektórych leków (np. Propanololu, trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych i selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny). W niektórych przypadkach nie zidentyfikowano przyczyny (zwanej idiopatyczną).
Zabiegi miejscowe i doustne
Jeśli antyperspiranty i dezodoranty nie działają, lekarz może przepisać leki, które mogą pomóc. Istnieje wiele potencjalnych metod leczenia, w tym środki miejscowe, układowe, jonoforeza, aplikacje botox, a nawet chirurgia.
Leki do stosowania miejscowego Leki przeciwcholinergiczne, kwas borowy, roztwory zawierające kwas garbnikowy, chlorek glinu, aldehyd glutarowy, metenaminę i nadmanganian potasu są czynnikami miejscowymi dostępnymi na nadmierne pocenie się. Każdy z tych leków może być stosowany bezpośrednio na obszar dotknięty chorobą, zwykle w nocy, aż do uzyskania pozytywnego wyniku. Jednakże takie środki powodują podrażnienie, przebarwienia i odczulenie, przy czym chlorek glinu jest najczęstszym typem.
Środki ogólnoustrojowe Jeśli środki miejscowe nie działają, kolejnym możliwym krokiem jest leczenie oparte na doustnych lekach antycholinergicznych, takich jak oksybutynina, bromek propanteliny, glikopirolan lub benzatropina. Czynniki antycholinergiczne mają na celu oddziaływanie na neuroprzekaźniki, które regulują wytwarzanie potu, zwane acetylocholiną. Skutki uboczne mogą jednak ograniczyć stosowanie takich środków.
Jonoforeza
Gdy środki miejscowe i ogólnoustrojowe są nieskuteczne, jonoforeza, procedura składająca się z prądu galwanicznego przechodzi przez dotknięty obszar. Bieżąca woda jest używana do przewodzenia takiego prądu elektrycznego. Jonoforeza jest skuteczna u większości osób poddawanych tej procedurze.
Toksyna botulinowa (Botox)
Chociaż jest to stosunkowo nowa opcja, aplikacje botox, obejmujące pachy i dłonie, okazały się skuteczne. Toksyna botulinowa polega na porażeniu nerwów odpowiedzialnych za nadmierną produkcję potu. Wyniki trwają od 4 do 12 miesięcy i należy powtórzyć procedurę, aby utrzymać wyniki.
Chirurgia
Zabieg chirurgiczny zwany sympatektomią może trwale leczyć nadmierną potliwość. Lekarz usuwa gruczoły potowe odpowiedzialne za przepracowanie potu. Operacja powinna być rozważona, gdy wszystkie inne zabiegi zawiodły.