Zawartość
Termin diagnoza pielęgniarska odnosi się do znormalizowanej taksonomii języka pielęgniarskiego opracowanej przez NANDA, aby umożliwić pielęgniarkom identyfikację problemów pacjenta, tak aby mogły być komunikowane konsekwentnie w sytuacjach klinicznych. Deficyt wiedzy w diagnozie pielęgniarskiej opisuje prawdziwy lub potencjalny problem, który występuje, ponieważ pacjent nie ma wiedzy, aby zrobić coś w szczególności. Pielęgniarka nie diagnozuje, ale oczekuje się, że będzie w stanie rozpoznać diagnozy pielęgniarskie w ramach opieki nad pacjentem.
Komponenty
Dokonując diagnozy pielęgniarskiej z deficytem wiedzy, pielęgniarka będzie zawierać konkretne informacje na temat rodzaju deficytu (rzeczywistego lub potencjalnego), co jest związane i dowody leżące u podstaw diagnozy. Diagnoza może być związana z nową diagnozą medyczną, hospitalizacjami, ciążą, lekami lub różnymi innymi tematami. Dowody potwierdzające diagnozę mogą obejmować prośbę o informacje, wyraz niepokoju o nadchodzący test diagnostyczny lub brak zintegrowania planu leczenia z codziennym życiem.
Przykłady
Podczas opieki nad pacjentem z nową diagnozą cukrzycy pielęgniarka może zidentyfikować diagnozy pielęgniarskie związane z chorobą. Na przykład może wymieniać prawdziwy deficyt wiedzy, związany z nową diagnozą cukrzycy, o czym świadczy niezdolność do prawidłowego korzystania z monitora stężenia glukozy we krwi. Może również przytoczyć potencjalne deficyty wiedzy związane z lekami, o czym świadczy prośba o informacje na temat insuliny.
Planowanie
Diagnoza pielęgniarska jest integralną częścią procesu pielęgniarskiego (identyfikacja, diagnoza, planowanie, wdrażanie i ocena). Kiedy pielęgniarka rozpozna diagnozy pielęgniarskie dla nowo zdiagnozowanego pacjenta z cukrzycą, opracuje plan opieki. Na przykład, może zaplanować praktyczną sesję treningową z monitorem stężenia glukozy we krwi pacjenta na potrzeby rzeczywistego deficytu wiedzy związanego z nową diagnozą cukrzycy, o czym świadczy niezdolność do prawidłowego korzystania z monitora stężenia glukozy we krwi.
Wdrożenie
Wykonanie lub interwencja w skład procesu pielęgnacji następuje, gdy pielęgniarka wprowadza swój plan w życie. W tym przypadku rzeczywista sesja szkoleniowa z demonstracją, demonstracją powrotu i okresem pytań i odpowiedzi jest główną interwencją. Logicznie wynika to z niedoboru wiedzy w diagnostyce pielęgniarskiej, który wskazywał na niezdolność pacjenta do prawidłowego korzystania z monitora stężenia glukozy we krwi.
Ocena
Ocena, ostatni element procesu pielęgniarskiego, daje pielęgniarce szansę porównania nowego poziomu wiedzy pacjenta z poprzednim deficytem wiedzy. Jeśli pacjent jest w stanie pokazać pielęgniarce, że może prawidłowo korzystać z monitora glukozy we krwi, nie ma już niedoboru wiedzy związanej z jego użyciem. Diagnoza pielęgniarska nie jest już ważna, a pielęgniarka udokumentuje tę informację na karcie pacjenta.