Zawartość
Chlor został po raz pierwszy wyprodukowany w 1774 roku przez szwedzkiego chemika Carla Wilhelma Scheele, który uważał, że zawiera tlen. Zrobił to, traktując kwas solny dwutlenkiem manganu. Trzydzieści sześć lat później angielski chemik Sir Humphry Davy upierał się, że jest pierwiastkiem chemicznym i nadał mu swoje imię, które pochodzi od greckiego słowa oznaczającego zielonkawo-żółty. Substancja jest trującym gazem, ale w połączeniu z metalicznym sodem staje się solą kuchenną. Chlor znajduje się w minerałach chlorkowych, które naturalnie występują w słonych jeziorach, wodzie morskiej i złożach halitu. Należy do grupy pierwiastków halogenowych.
Co to jest chlor
Jak to jest używane
Chlor jest powszechnie używany do zabijania bakterii w wodzie. Jest szeroko stosowany do oczyszczania wody basenowej, spa i pitnej. Po rozpuszczeniu w wodzianu sodu można go zmienić w wybielacz lub środek dezynfekujący. Środek dezynfekujący służy do zabijania zarazków, a wybielacz do wybielania ubrań i dezynfekcji. Wybielacz chlorowy może być również używany do dezynfekcji wody studniowej.
Jak to działa
Wlany do wody chlor rozkłada się na kilka związków chemicznych, w tym kwas podchlorawy i jon podchlorynu. Połączenie kwasu podchlorawego i jonu podchlorynowego to reakcja zwana „wolnym chlorem”. Obie te substancje atakują mikroorganizmy i bakterie w wodzie, ścigając lipidy w ścianach komórkowych i niszcząc enzymy. Gdy niszczą strukturę wewnątrz komórek, związki chemiczne pozostawiają komórki bakterii w stanie utlenienia, zabijając je i unieszkodliwiając.
Kwas podchlorawy a jon podchlorynu
Jon podchlorynowy przenosi ujemny ładunek elektryczny, podczas gdy kwas podchlorawy nie ma ładunku elektrycznego. Kwas podchlorawy porusza się szybko, zdolny do utlenienia bakterii w ciągu kilku sekund, podczas gdy jon podchlorynu może zająć pół godziny. Powierzchnie zarodków mają ujemny ładunek elektryczny, co powoduje odpychanie ujemnie naładowanego jonu podchlorynowego w obszarze powierzchni zarazków i sprawia, że jon podchlorynu jest mniej skuteczny w zabijaniu zarazków. Związek tych dwóch związków jest określany przez względną kwasowość (pH) wody. Eksperci od uzdatniania wody mogą dostosować poziom pH, aby kwas podchlorawy był bardziej dominujący, dzięki czemu skuteczniej zabija bakterie. Brak naładowanego elektrycznie kwasu podchlorawego umożliwia skuteczniejsze przenikanie barier ochronnych wokół zarazków.