Zawartość
Pomimo tego, że koniki morskie bardzo różnią się od innych rodzajów ryb, są to gatunki ryb z kośćmi, które mają wyprostowaną pozycję do pływania. Niektóre koniki morskie należą do tej samej klasy, Actinopterygii, a także łosoś, tuńczyk i inne znane gatunki. Podobnie jak te ryby, koniki morskie pobierają tlen z wody za pomocą błon naskórkowych zwanych skrzelami.
Wieczko
Struktura kostna znana jako wieczko pokrywa skrzela większości gatunków ryb, pozostawiając coraz większy kształt w otworach z boku głowy. U konika morskiego ta struktura jest zredukowana do wąskiego otworu znajdującego się z tyłu głowy. Ichtiologowie nie do końca rozumieją cel tej modyfikacji, ale uważają, że jest to związane z wydłużonymi cechami ryby.
Zakryte skrzela
Skrzela koników morskich mają wyraźną strukturę wewnętrzną. Wspólne skrzela znajdują się między kościami ryby i obejmują cztery łuki skrzelowe z każdej strony, ułożone w rzędzie wzdłuż chrzęstnych włókien. Skrzela koników morskich są przypadkowo zakryte, prawdopodobnie jako adaptacja innej budowy głowy i zmniejszenie otwarcia wieczka.
Szkiełko nakrywkowe
Mały pręcik pokryty kulą materiału zakrywa skrzela konika morskiego. Ta osłona to szkiełko nakrywkowe, specjalistyczny rodzaj tkanki nabłonkowej. Gęsta sieć naczyń krwionośnych przebiega przez szkiełka nakrywkowe, umożliwiając mieszanie się tlenu i dwutlenku węgla wzdłuż cienkich błon w krwiobiegu konika morskiego i otaczającej go wodzie. To pozwala konikowi morskiemu mieć tlen do uwalniania dwutlenku węgla.
Kierunek krążenia krwi
Dzięki blaszkom krew przepływa przez sieć naczyń włosowatych w przeciwieństwie do naturalnego przepływu wody, która wpływa do ust do wieczka. Ta funkcja, znana jako prąd przeciwprądowy, poprawia potencjał wymiany gazowej, umożliwiając konikowi morskiemu wydobycie jak największej ilości tlenu z wody.
Oddech konika morskiego
Oddychanie konika morskiego odbywa się na zasadzie biernej dyfuzji. Dzieje się tak, gdy substancje przemieszczają się przez obszar membran o niskim stężeniu do obszarów o wysokim stężeniu. Kiedy w wodzie wokół niego jest więcej tlenu niż w organizmie konika morskiego, cząsteczki tlenu w naturalny sposób przechodzą z wody do krwiobiegu konika morskiego. Podobnie dwutlenek węgla jest rozcieńczany z krwiobiegu do otaczającej wody. Mechanizm ten pozwala konikowi morskiemu wydobywać tlen z otoczenia i eliminować niepożądane gazy.