Charakterystyka hodowlana kangurów

Autor: John Webb
Data Utworzenia: 18 Sierpień 2021
Data Aktualizacji: 5 Móc 2024
Anonim
Charakterystyka hodowlana kangurów - Nauka
Charakterystyka hodowlana kangurów - Nauka

Zawartość

Kangury to duże ssaki torbacze występujące w Australii. Rozwinęli szereg adaptacji, takich jak silne tylne nogi, w trakcie swojej ewolucji. Mają także kilka adaptacji hodowlanych, w tym zdolność do produkowania potomstwa przez cały rok. Samice mogą jednocześnie nosić zarodki na różnych etapach rozwoju. Samce kojarzą się z kilkoma samicami i starają się uniemożliwić innym samcom dotarcie do nich. Samce rywalizują o możliwość krycia, gryząc, uderzając i kopiąc.

Gody

Samce i samice mogą kojarzyć się o każdej porze roku. Samice są gotowe do ponownego krycia kilka dni po porodzie. Samce mogą sprawdzić, czy samica jest podatna na zapach moczu. Krycie jest zwykle szybkie, często trwa 15 minut. Chociaż zwykle rodzą jedno dziecko na raz, samice mogą mieć potomstwo na różnych etapach rozwoju w tym samym czasie, ponieważ mają woreczek, który może pomieścić więcej niż jedno zwierzę.


Okres ciąży

Kangury mają krótkie okresy ciąży, które trwają około 33 dni. Może się to nieznacznie różnić w zależności od gatunku. Chociaż etap rozwoju w macicy jest krótki, noworodki potrzebują około 70 dni bez opuszczania worka, gdzie rozwój się kończy. Młode kangury w chwili urodzenia mają około 2,5 cm długości, ale ich kończyny są przystosowane do pełzania po ciele matki, docierając do woreczka, gdzie przyczepiają się do piersi.

Wewnątrz torby

Kangury to zwierzęta torbacze, ponieważ samice mają organ zwany torbaczem lub woreczkiem, w którym trzymają nowo narodzonego kangura. Chociaż zarodki są jeszcze w chwili urodzenia, kangury mają silne mięśnie żuchwy, kończyn i języków. Po opuszczeniu woreczka po raz pierwszy szczenięta nadal wracają do woreczka, aby karmić przez około rok.

Diapauza embrionalna

Chociaż samice są podatne seksualnie i mogą kojarzyć się wkrótce po porodzie, rozwój nowego zarodka zostaje zatrzymany na wczesnym etapie. Zarodek pozostaje uśpiony wewnątrz macicy, dopóki inne szczenięta nie zostaną trwale przymocowane do piersi, wewnątrz torebki. Dopiero po opróżnieniu worka uśpiony zarodek rozwija się dalej. Zjawisko to nazywa się diapauzą embrionalną. Samica ma również dwie pochwy, obie nadające się do krycia. Podczas porodu dwie pochwy łączą się, tworząc kanał rodny.