Zawartość
Jeśli spróbujesz wyjaśnić znaczenie tradycyjnych zajęć tanecznych dla 4-letniego dziecka, szybko zrozumiesz, że jest mało prawdopodobne, aby przyciągały uwagę młodego tancerza. Dzieci nie dbają o to, dlaczego coś robią, po prostu chcą się bawić. Włączenie tych zabawnych gier tanecznych, oprócz utrzymania zaangażowania uczniów, pomoże im również się rozwijać.
Statua
Bardzo ważne jest, aby od samego początku przejąć kontrolę nad klasą za pomocą gier muzycznych. Zabawna i prosta gra to gra z posągiem. Poproś uczniów, aby poruszali się po pokoju, skakali i obracali, aż krzykniesz: „statua”. Uczniowie powinni natychmiast zatrzymać się i utrzymać tę pozę, dopóki nie powiesz „mogą się ruszać”. Kontynuuj, aż wszyscy uczniowie będą słuchać. Po tej grze możesz użyć terminu „statua”, aby odzyskać kontrolę nad pokojem, gdy tylko wymkną się spod kontroli.
Tańczące zwierzęta
Dużą część tańca stanowi reprezentacja. Duża część przedstawienia to gra aktorska. Ważne jest, aby wcześnie włączać gry aktorskie, aby nie stały się grupą dopasowanych i nudnych tancerzy. Jedną z ulubionych zabaw w salach lekcyjnych jest taniec zwierząt. Zacznij od wyjaśnienia, że na scenie tancerz jest często proszony, aby zachowywał się jak zwierzę podczas tańca poniżej dwóch stóp, co jest skomplikowane, gdy myśli się o naszych czworonożnych przyjaciołach. Niech każdy tancerz wybierze zwierzę. Na przykład Maria wybiera kota. Każdy powinien naśladować kota. Następnie zapytaj: „Czy możesz mi pokazać, jak kot zachowuje się na dwóch nogach?” Jeśli tancerze są uwięzieni, przedyskutuj, co to może oznaczać: „Czy kot wstałby w dobrej postawie lub się pochylił? Poruszyłby się szybko czy wolno? Jak myślisz, co zrobiłby kot? Pokaż mi”.
Gry choreograficzne
Jedną z najtrudniejszych przeszkód stojących przed młodymi tancerzami jest pamięć o tańcu. Zamiast po prostu zrobić zestaw kroków do zapamiętania, pozwól im choreografować utwór jako grupa. Niech każdy tancerz wybierze razem jeden lub dwa kroki. João decyduje się galopować i skakać w połączeniu z obrotami Emmy. Rezultatem może nie być niesamowita choreografia, ale uczniowie nauczą się szybko zapamiętywać kroki, korzystając z tej prostej gry.
Karaluch mówi, że tak
Jedyne, czego potrzeba do tej gry, to kopia piosenki „Karaluch mówi, że ją masz”, zagraj w nią i poinstruuj uczniów, aby maszerowali w różnych kierunkach. Do przodu, do tyłu, na palcach, na boki, w górę, w dół. Kiedy piosenkarz śpiewa, „Hahaha, hohoho” interpretuje to, co robi karaluch. Kontynuuj marsz, aż piosenka się skończy. Takie gry taneczne pomagają w zabawny sposób budować mięśnie nóg młodego tancerza, jednocześnie zachęcając do słuchania, muzykalności i umiejętności aktorskich.