Zawartość
Wieloletnie drzewa są w stanie utrzymać swój zielony kolor przez cały rok z powodu unikalnego zestawu ewolucyjnych adaptacji zaprojektowanych wokół ich głównego obszaru wzrostu - zimnych północnych regionów świata. Cechy te odróżniają byliny od drzew liściastych, takich jak dąb lub klon.
Igły i prześcieradła
Drzewa wieloletnie i inne drzewa iglaste mają charakterystyczne igły, a nie liście, chociaż specjalista ds. Leśnictwa Brian Jorgenson z Departamentu Parków i Rekreacji w Boise, Idaho, USA, mówi, że te igły są w rzeczywistości liściastymi liściastymi liśćmi zbyt ciasno. Według Elizabeth Sedway, ta adaptacja igły polega na tym, że drzewo chroni swoje liście przez cały rok, podczas gdy drzewa liściaste są zmuszone do utraty liści, aby zapobiec ich zamarznięciu. Kevin Tuttle, student biologii w Georgia Institute of Technology, mówi, że drzewa liściaste również tracą liście, aby przechowywać energię, którą wydadzą, aby utrzymać liście przy życiu.
Ochrona wód
Igły drzew wieloletnich są również zaprojektowane w celu oszczędzania wody i energii. Według Jorgensona i Sedwaya zarówno kształt igieł, jak i ich warstwa wosku - nazywana cutiną - pomagają drzewu zbierać i oszczędzać wodę, zmniejszając parowanie.
Ochrona przed zimnem
Według Tuttle, wieloletnie drzewa rozwinęły wiele sposobów karmienia się, utrzymując ciepło. Podobnie jak wszystkie rośliny, wieloletnie drzewa żywią się procesem fotosyntezy, ale tylko w części czasu. W chłodniejszych porach roku Tuttle mówi, że wieloletnie drzewa zaczynają żywić się zmagazynowaną glukozą i aminokwasami, które funkcjonują jako rodzaj „środka przeciw zamarzaniu”.
Stała fotosynteza
Fotosynteza to proces, w którym rośliny wytwarzają zielony sok, chlorofil. Jednak według Jorgensona, z powodu północnych regionów, w których powstały wieloletnie drzewa, mają krótkie okresy wzrostu, drzewa muszą zbierać światło do fotosyntezy przez cały rok.
Zachowanie igły
Stałe zapotrzebowanie drzew wieloletnich na fotosyntezę i zbieranie wody sprawia, że ważne jest, aby utrzymywały zielone igły w jak największym stopniu. Justin Remais, botanik z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley, napisał na madsci.org, że chociaż byliny rzeczywiście tracą igły, nie tracą ich wszystkich; niektóre igły mogą pozostawać w drzewie przez ponad cztery lata.