Zawartość
Rozpoznanie reumatoidalnego zapalenia stawów obejmuje szereg badań laboratoryjnych i fizyczną ocenę objawów. Testy na czynnik reumatoidalny są powszechnym sposobem diagnozowania choroby, jednak niektórzy pacjenci mogą mieć wynik negatywny, mimo że mają objawy. Według strony internetowej Arthritis Foundation u pacjentów, u których nie ma czynnika reumatoidalnego we krwi, można zdiagnozować seronegatywny typ choroby. Możliwe jest rozpoznanie choroby na podstawie badań laboratoryjnych, zdjęć rentgenowskich, badania sedymentacji erytrocytów, morfologii krwi, przeciwciał przeciwjądrowych i białka C-reaktywnego pomimo ujemnego wyniku na czynnik reumatoidalny.
Identyfikacja
W celu postawienia diagnozy reumatoidalnego zapalenia stawów często stosuje się szereg testów. U pacjentów z seronegatywnym typem choroby wynik testu na czynnik reumatoidalny jest ujemny. Według Arthritis Foundation u 70 do 80% pacjentów z dodatnim wynikiem na czynnik reumatoidalny rozwinie się choroba. Osoba z tym przeciwciałem we krwi i rozpoznaniem reumatoidalnego zapalenia stawów jest nazywana seropozytywną dla choroby, ale gdy przeciwciało nie jest obecne, ale zdiagnozowano zapalenie stawów, nazywa się to seronegatywnym.
Efekty
Opuchnięte, wrażliwe stawy, objawy grypopodobne, ból mięśni, sztywność rano i ograniczony zakres ruchu to częste skutki uboczne seronegatywnego reumatoidalnego zapalenia stawów. Często występuje osłabienie, zmęczenie i ogólna sztywność ciała. Po okresie odpoczynku lub rano po całonocnym śnie seronegatywne reumatoidalne zapalenie stawów ma tendencję do zaostrzenia, powodując ból i ograniczając stawy, takie jak nadgarstki, plecy i kostki. Pojawienie się guzków reumatoidalnych jest częste u jednej piątej pacjentów, a pod skórą mogą tworzyć się małe kawałki tkanki.
Wyzwania
Seronegatywne reumatoidalne zapalenie stawów może być trudne do opanowania. Testy na czynnik reumatoidalny we krwi pozwalają lekarzowi dowiedzieć się, jak daleko postępuje choroba i jak ciężka jest. Wyższa wartość oznacza poważniejszy stan. Pacjenci seronegatywni nie są w stanie śledzić postępu swojego stanu za pomocą testu, ponieważ przeciwciała nie występują we krwi.
Znaczenie
Pacjenci seronegatywni mają obowiązek obserwować i dokumentować okresy epidemii. Prowadzenie kalendarza tych wydarzeń dostarczy lekarzowi informacji o stanie, który może przechodzić przez okresy remisji. Obliczenie nasilenia i częstotliwości napadów pomoże lekarzowi określić, czy choroba się pogarsza, ponieważ przeciwciała nie można z powodzeniem wykryć w teście.
Leczenie
Według Fundacji Arthritis, leczenie seronegatywnego reumatoidalnego zapalenia stawów ma na celu złagodzenie bólu, zmniejszenie stanu zapalnego i złagodzenie uszkodzeń stawów. Powszechnie stosowane leki obejmują leki przeciwzapalne, przeciwbólowe, przeciwreumatyczne modyfikujące przebieg choroby i modyfikatory odpowiedzi biologicznej. Powikłania wynikające z ciężkich przypadków seronegatywnego reumatoidalnego zapalenia stawów mogą prowadzić do kilku rodzajów operacji.