Zawartość
- Przyczyny
- Niedokrwistość z przewlekłej utraty krwi
- Żelazo w żywności
- Niedokrwistość choroby przewlekłej
- Oznaki i objawy anemii
- Zapobieganie / rozwiązanie
- Rozważania
Niedokrwistość mikrocytarna odnosi się do obecności mniejszych niż normalne czerwonych krwinek w próbce laboratoryjnej. Ogólnie rzecz biorąc, odkrycie mniejszych erytrocytów wiąże się ze spadkiem stężenia hemoglobiny w erytrocytach, przy czym ta ostatnia jest znana jako „niedokrwistość hipochromiczna”, ponieważ komórki pacjenta są jaśniejsze niż normalnie. Niedokrwistość mikrocytarną definiuje się jako średnią objętość komórek (MCV) poniżej 80 mm sześciennych. Każde laboratorium ustala swój własny zakres, więc liczba ta może się różnić.
Przyczyny
Najczęstszą przyczyną niedokrwistości mikrocytarnej jest niedobór żelaza. Żelazo jest niezbędne do tworzenia hemoglobiny, więc w przypadku jego braku erytrocyty stają się małe (mikrocytarne) i blade (hipochromiczne). Organizm gromadzi żelazo w szpiku kostnym, gdy jego spożycie nie wystarcza na zaspokojenie codziennych potrzeb, aktywuje się magazynowanie żelaza (ferrytyny). Jeśli zapasy żelaza zostaną wyczerpane bez wymiany, zdolność organizmu do wytwarzania nowych erytrocytów (erytropoeza) będzie osłabiona.
Niedokrwistość z przewlekłej utraty krwi
U dorosłych niedokrwistość mikrocytarna jest często pierwszym objawem przewlekłego krwawienia wewnętrznego, zwykle z przewodu pokarmowego. Należy wykonać dodatkowe testy w celu określenia miejsca krwawienia. U kobiet przedmiesiączkowych niedokrwistość mikrocytarna może być spowodowana miesiączką; jednakże należy zawsze wykluczyć inne przyczyny krwawienia wewnętrznego. Wrzody są częstą przyczyną przewlekłej wewnętrznej utraty krwi.
Żelazo w żywności
Trudno jest przyswajać żelazo z pożywienia, ponieważ zużywa się tylko 1/10 dziennej dawki. Jeśli zapasy żelaza zostaną wyczerpane, procent wchłoniętego żelaza zmniejszy się. Ciało musi uzupełniać tylko 1 mg żelaza dziennie. Ilość potrzebnego żelaza wzrasta w okresach wzrostu i gojenia, więc dzieci, młodzież i kobiety w ciąży, a także kobiety karmiące piersią są bardziej podatne na niepełnosprawność. Żelazo jest obecne w mięsie oraz w kilku ziarnach i fasoli, w tym w ciecierzycy, soczewicy i białej fasoli.
Niedokrwistość choroby przewlekłej
Niedokrwistość mikrocytarna może być efektem ubocznym infekcji, choroby zapalnej lub raka. Uważa się, że przyczyną tej anemii są trzy czynniki: 1) erytrocyty o skróconym cyklu życiowym; 2) zmniejszona erytropoeza (wytwarzanych jest mniej erytrocytów) i 3) nieefektywny recykling żelaza z powodu agonizujących erytrocytów, powodujący większą utratę żelaza. Niedokrwistość normocytarna, spowodowana chorobą przewlekłą, charakteryzuje się erytrocytami o normalnej wielkości, ale w mniejszych ilościach, które z czasem przechodzą w anemię mikrocytarną.
Oznaki i objawy anemii
W rutynowym badaniu laboratoryjnym pierwszym objawem niedokrwistości mogą być erytrocyty mikrocytarne, czyli o zmniejszonej wielkości. Inne oznaki i objawy to: bladość skóry, zwłaszcza spojówki oka, bruzdy dłoni i dziąseł; duszność podczas ćwiczeń; zawroty głowy; zmęczenie i zmniejszona energia. Kobiety z niedokrwistością mogą cierpieć na intensywne miesiączki. Niektórzy ludzie mogą odczuwać potrzebę jedzenia gliny lub kredy, objaw znany jako pica. W przypadku niedokrwistości w przebiegu choroby przewlekłej głównymi objawami są objawy choroby podstawowej.
Zapobieganie / rozwiązanie
Anemii z niedoboru żelaza można zapobiec, łącząc zbilansowaną dietę i zdrowy przewód pokarmowy. W przypadku zdiagnozowania należy zidentyfikować i leczyć wszelkie krwawienia wewnętrzne. W przypadku niedokrwistości choroby przewlekłej ustępuje wraz z chorobą, dzięki możliwości stosowania leków stymulujących produkcję erytrocytów. Suplementacja żelaza jest często stosowana w leczeniu anemii mikrocytarnej, ale najpierw należy zdiagnozować przyczynę.
Rozważania
Suplementacja żelaza nie jest konieczna dla każdego. Nadmierne spożycie żelaza jest niebezpieczne. Aby uzyskać więcej informacji na temat niedokrwistości, skonsultuj się z lekarzem.