Zawartość
Przekroczenie suki z jej własnym dzieckiem nazywa się chowem wsobnym. Termin ten nie jest dobrze rozumiany i często mylony z tzw. „Krzyżem krwi”. Chociaż chów wsobny był metodą pierwotnie wykorzystywaną do rozwoju niektórych ras psów, które znamy dzisiaj, jest on obecnie praktykowany tylko w szczególnych okolicznościach i zawsze powinien być prowadzony przez doświadczonego hodowcę.
Endocruzamento było używane do generowania ras psów, które znamy (Comstock / Comstock / Getty Images)
Endocrossing
Endocruzamento to kojarzenie pary psów o bezpośrednim i bardzo bliskim pokrewieństwie. Zwykle oznacza to, że są matką i synem, ojcem i córką lub bratem i siostrą - niezależnie od tego, czy urodzili się w tym samym miocie, czy nie. Ten proces jest szeroko stosowany do utrwalania specyficznych cech. Na przykład suka o nietypowym kolorze sierści może rodzić szczenięta o tym samym odcieniu. Kiedy przekroczysz matkę z dziećmi w następnym pokoleniu, możesz stworzyć rodzinę o tym samym kolorze. Jest to przygotowanie do przekroczenia najlepszych okazów, więc jest więcej psów tego samego koloru, dostępnych do przekraczania.
Przejście krzyżowe
Inbred jest uważany za najlepszy sposób na zapewnienie kontynuacji genów rodziny. Metoda polega na powiązaniu dwóch psów, które mają wspólnych krewnych, takich jak wujek i siostrzenica lub babcia i wnuk. Jest to złożony proces, w którym niektóre psy są używane kilka razy w różnych kombinacjach, aby zachować pewne cechy, takie jak dobry temperament lub umiejętności pracy.
Krzyżowe krzyżowanie można również wykorzystać do skorygowania usterki. Na przykład suka, która ma słabe kolana, ale resztę jej struktury w idealnym stanie można skrzyżować z mężczyzną, który ma te same pozytywne cechy i silne kolana. W ten sposób twórca powoduje przekazanie dobrych cech rodziny i naprawienie złych cech.
Stworzenie dla jakości
Endocrossing odbywa się za pomocą jednego miotu na raz. Przy każdym urodzeniu hodowca powinien ocenić, czy wyniki mieszaniny były dobre. Zwykle jedno lub dwa szczeniaki są wybierane w zależności od jakości i są używane do późniejszego wykorzystania, aby ponownie przekroczyć matkę z innym dzieckiem. Dzięki krzyżowaniu możliwe jest uzyskanie szczeniąt, które są lepsze od rodziców.
Problemy, których należy unikać
Hodowcy powinni upewnić się, że psy z wadami genetycznymi, takimi jak problemy z biodrami lub agresja, nie są używane do żadnego rodzaju krzyżowania, szczególnie z innymi psami, które mają podobne problemy. Utworzenie Chihuauha „Teacup” jest na ogół używane jako przykład nieodpowiedzialnej reprodukcji, ponieważ w celu uczynienia ich tak małymi, hodowcy przekraczają najmniejszego samca z najmniejszą samicą. Ponieważ mniejsze psy są często „krasnoludkami” śmieci, może to spowodować szereg chorób genetycznych i innych problemów. Jeśli nieśmiała matka rozmnaża się z dzieckiem o tych samych cechach, szczenięta mogą być z natury bardzo nieśmiałe.