Zawartość
- Wprowadzenie
- Nasz język
- Ogromność terytorialna
- Eksportuj mięso typu
- Najbardziej katolicki kraj na świecie
- Pamiątki z innych karnawałów
- Pręgierz, dziedzictwo ludzkości
- Parati, historia i tradycja
- Ouro Preto, skarb Minas Gerais
- Moc trzciny cukrowej
- Kawa, czarne złoto Brazylii
- Czy masz trochę soku pomarańczowego?
- Kakao, słodkie zbiory
- Trasa przypraw
- Najlepsi przyjaciele człowieka
- Dorsz, wierny przyjaciel
Wprowadzenie
Brazylia jest krajem bardzo mieszanym, zawsze otwartym na inne kultury, co przyczyniło się do budowy jego wyjątkowej tożsamości. Połączyło się wiele wpływów - rdzennych i afrykańskich, z pewnością bardzo silnych i obecnych - ale choć jesteśmy dziś wolnym i niezależnym krajem, przez długi czas byliśmy największą portugalską kolonią (1500–1822). W związku z tym istnieje wiele dziedziczenia Portugalii w kulturze brazylijskiej, niektóre bardziej oczywiste (takie jak nasz język i miasta historyczne), inne bardziej zaskakujące. Odkryj niektóre z głównych wpływów portugalskiej obecności w Brazylii.
Nasz język
Jest to z pewnością najbardziej oczywista spuścizna po Portugalii: nasz język. Przyjechał z pierwszymi osadnikami i kapłanami jezuickimi, którzy wzięli katechezę do Indian. Mieszał się z Tupi-Guarani i innymi miejscowymi dialektami, a także z językami afrykańskimi przywiezionymi przez niewolników, co zaowocowało brazylijskim portugalskim. Podobnie jak w oryginalnym języku, ale z własnymi cechami, dźwiękami i wyrażeniami, różni się także znacznie na naszym własnym terytorium, pod wpływem różnych kolonii, które osiedliły się w każdym regionie, ponieważ język jest czymś dynamicznym. Nic dziwnego, że każdy zakątek kraju ma swój własny akcent i slang.
Ogromność terytorialna
Brazylia jest piątym co do wielkości krajem na tym terytorium, co wynikało głównie z kolonizacji Portugalii. Może się to wydawać oczywiste, ponieważ Portugalia była naszym kolonizatorem, ale nie do końca. Okupacja rozpoczęła się wzdłuż wybrzeża i zajęło trochę czasu, aby zacząć przenosić się na kontynent. Podczas gdy kolonie hiszpańskiej Ameryki były podzielone w kilku krajach, Portugalia utrzymywała i walczyła o integralność terytorium Brazylii. Nierzadko musieli stawić czoła Hiszpanom na południu, a Francuzi, chcąc uzyskać północną końcówkę, bronili naszych ziem.
Eksportuj mięso typu
„Nie orają ani nie tworzą. Nie ma też żadnego wołu, krowy, kozy, owcy lub kurczaka ani żadnego innego zwierzęcia, które jest przyzwyczajone do życia człowieka ”- napisał Pero Vaz de Caminha, jeden z pierwszych Portugalczyków, którzy postawili stopę w Brazylii, który miał obowiązek powiedzieć Portugalczycy koronują to, co znaleźli, kiedy przybyli. Ten fragment listu wskazuje, że nie było tu zwierząt do uboju - co dla Indian było nie do pomyślenia, ponieważ żyli z polowania i rybołówstwa. To osadnicy wprowadzili wszystkie rodzaje hodowli zwierząt w Brazylii, która dziś jest jednym z największych eksporterów mięsa na świecie.
Najbardziej katolicki kraj na świecie
Według spisu ludności z 2010 r. Brazylia jest krajem o największej liczbie katolików na świecie. Ze 190 732 694 Brazylijczyków mierzonych w ostatnim spisie, 64,6% deklarowało się jako katolicy. Religia przybyła do Brazylii z pierwszym Portugalczykiem, który przywiózł kapłanów jezuickich do przeprowadzenia katechezy i nauczania języka portugalskiego tubylcom. To oni szerzyli kult i do dziś budowali niektóre z głównych kościołów, takich jak kościół São Cosme i San Damião w Igarassu, Pernambuco, zbudowany w 1535 r., Uważany za najstarszy w Brazylii.
Pamiątki z innych karnawałów
Istnieje kilka wersji pojawienia się karnawału w Brazylii, ale wszystkie w jakiś sposób wskazują na ich portugalskie pochodzenie. Entrudo portugalskie jest uważane za jeden z głównych wpływów na pojawienie się narodowego karnawału w XVII w. Była to impreza uliczna, w której ludzie rzucali w siebie jajami, wodą i mąką, mogli być ubrani i nosić olbrzymie lalki . Na początku było bardziej powszechne, że uliczna impreza między niewolnikami aż do uroczystości podbiła wyższe klasy w XIX wieku i przeniosła się do sal klubów i przyjęć.
Pręgierz, dziedzictwo ludzkości
Relikt architektoniczny z czasów, gdy Salvador był stolicą kraju, Pelourinho gromadzi jedne z najważniejszych budynków okresu kolonialnego, które istnieją w kraju, takie jak dwór, w którym dziś znajduje się Fundacja Jorge Amado i Bazylika. Miejsce to jest częścią historii Brazylii - była to scena surowych kar w czasach niewolnictwa - ale oprócz tego smutnego fragmentu zachowuje wiele innych historii. Obecnie jest to jeden z głównych punktów turystycznych miasta, a jego znaczenie jest takie, że został wpisany w 1985 roku jako Kulturalne Dziedzictwo Ludzkości przez UNESCO.
Parati, historia i tradycja
Miasto Rio de Janeiro było bardzo ważne w historii Brazylii, było jednym z głównych młynów cukrowych w czasach kolonii brazylijskiej, która uczyniła miasto dobrym cachaça i jednym z najważniejszych portów tamtych czasów. Jest jednym z nielicznych, które nadal zachowują kolonialną architekturę, z wąskimi brukowanymi uliczkami i starymi rezydencjami. Nadal zachowuje atmosferę wewnętrznego miasta, nawet będąc pełnym restauracji i barów i będąc jednym z najbardziej poszukiwanych przez turystów ze względu na swoje piękno i historię. To także miejsce ważnych wydarzeń, takich jak Międzynarodowy Festiwal Literacki Parati.
Ouro Preto, skarb Minas Gerais
Jeden z najważniejszych punktów Minas Gerais u szczytu złotej ery w kolonialnej Brazylii, Ouro Preto - obecnie zwany Vila Rica - jest jednym z największych portugalskich zapisów, które wciąż opierają się czasowi. Jego zachowanie wynika z faktu, że został zarejestrowany przez Narodowy Instytut Dziedzictwa Narodowego (Iphan) w 1938 r. I przez UNESCO w 1980 r. Jest to miejsce narodzin brazylijskiego ruchu barokowego, będącego rodzajem galerii na świeżym powietrzu. Spacer po ulicach miasta i kościołach zapewnia podróż w czasie.
Moc trzciny cukrowej
Trzcina cukrowa jest ważną częścią naszej historii, ale nie istniała w Brazylii do czasu przybycia Portugalczyków. Pierwsze zostały sprowadzone w 1533 r. Z wyspy Madera, a wkrótce uruchomiono pierwszą cukrownię w São Vicente. Dziś jesteśmy największym producentem trzciny cukrowej na świecie, odpowiedzialnym za połowę światowej produkcji. Trzcina cukrowa produkuje również etanol, ważne paliwo do samochodów i jeden z najbardziej brazylijskich napojów, cachaça, produkt krajowy, który jest bardzo popularny w kraju i poza jego granicami.
Kawa, czarne złoto Brazylii
Kawa przybyła do Brazylii z rąk portugalsko-brazylijskiego sierżanta Francisco de Mello Palhety w XVIII w. Palheta przyniosła sadzonki z Gujany Francuskiej, które zaczęły sadzić, najpierw w Belém do Pará, a wkrótce w regionie Paraíba Valley, Rio de Janeiro i São Paulo, gdzie do dziś istnieją niektóre z głównych gospodarstw produkcyjnych. Kawa przez wiele stuleci była cennym produktem i dobrze przystosowała się do naszego klimatu, więc wkrótce brazylijska kawa stała się jedną z najpopularniejszych na świecie. Dziś jesteśmy największym na świecie producentem i eksporterem oraz drugim największym rynkiem konsumenckim.
Czy masz trochę soku pomarańczowego?
Pochodzący z Azji pomarańczowy przybył do Brazylii na początku kolonizacji portugalskiej, około 1530 roku. Kolonizatorzy sprowadzili technikę i rośliny z Hiszpanii i wprowadzili uprawy do Kapitanu São Vicente (obecnie region São Paulo). Roślina dobrze przystosowała się do naszego klimatu i uprawy zaczęła rozprzestrzeniać się po całym kraju. Obecnie owoce są jednym z głównych produktów eksportowych w Brazylii - jesteśmy największymi producentami na świecie, odpowiedzialnymi za 80% całej produkcji na świecie - i jest to również bardzo ceniony produkt na rynku krajowym, będący jednym z preferowanych napojów dla Brazylijczyków.
Kakao, słodkie zbiory
Plantacja kakao rozpoczęła się w Brazylii w 1679 r., Kiedy portugalska korona zezwoliła na uprawę na ziemi brazylijskiej za pomocą królewskiego przywileju. Pochodzący z Ameryki Środkowej owoc dobrze przystosował się do tropikalnego klimatu południowo-wschodniej Brazylii, Bahia jest głównym producentem krajowym w tamtym czasie i do dziś. Początkowo kraj produkował tylko owoce na eksport, które miały być produkowane w Europie. Dopiero na początku XX wieku pojawiają się pierwsze fabryki czekolady w kraju. Dzisiaj jesteśmy piątą siłą w produkcji kakao, dostarczając około trzech milionów ton owoców rocznie.
Trasa przypraw
Przyprawy (takie jak cynamon, imbir, pieprz i gałka muszkatołowa) pochodzące głównie ze Wschodu były bardzo poszukiwanymi i drogimi produktami w czasach doskonałej nawigacji. W rzeczywistości przybycie Pedro Álvaresa Cabrala do Brazylii nastąpiło przypadkowo, kiedy portugalski nawigator próbował dotrzeć do Indii w poszukiwaniu przypraw. W Brazylii niektóre przyprawy, takie jak cynamon, goździk i pieprz, zaczęły być uprawiane w XVII w. Jednak wkrótce Korona odkryła bogactwo brazylijskich przypraw, takich jak wanilia, laur i goździk, i zacząć czerpać komercyjne korzyści z brazylijskich smaków.
Najlepsi przyjaciele człowieka
Brazylia jest jednym z krajów o największej liczbie zwierząt domowych na świecie, a istnienie zwierząt domowych jest całkowicie związane z portugalską kolonizacją. Pierwsi osadnicy przywieźli już psy, które towarzyszyły im podczas polowania, pomagały kontrolować bydło, dbały o posiadłości, a także były zwierzętami towarzyszącymi. Koty przyszły trochę później, ale zawsze były czymś więcej niż towarzyszami, chciały też utrzymać dom wolny od szczurów. W Brazylii jest rasa psów, Fila Brasileiro, i kot, brazylijski kot krótkowłosy, które są uważane za narodowe, w wyniku krzyżowania gatunków „importowanych” na przestrzeni wieków.
Dorsz, wierny przyjaciel
Dorsz w rzeczywistości nie jest specyficzną rybą, ale sposobem na zachowanie niektórych rodzajów ryb, w szczególności w Norwegii i Islandii. Technika ta opiera się na tej samej zasadzie, co suszona wołowina - wołowina - garbowana w soli, aby się nie zepsuć. Portugalczycy przynieśli religię katolicką do Brazylii, a wraz z nią zwyczaj jedzenia ryb na Wielkanoc i na Boże Narodzenie, a dokładniej dorsza (nazywanego przez Portugalczyków „wiernym przyjacielem”). Dziś jest to bardzo częste danie, które nie ogranicza się już tylko do uroczystości religijnych, jest dostępne przez cały rok.