Zawartość
Łysienie plackowate jest chorobą autoimmunologiczną, w której przeciwciała atakują mieszki włosowe, powodując zatrzymanie lub zmniejszenie wzrostu włosów. Najczęstszym sposobem leczenia jest leczenie kortykoidami, które może wzmacniać i stymulować wzrost włosów.
Najlepsze sterydy
Najczęstszą postacią kortykoidu do leczenia łysienia plackowatego jest krem miejscowy stosowany bezpośrednio na dotknięty chorobą obszar. Miejscowe kortykosteroidy występują w wielu różnych markach i mocach i często są przepisywane przez lekarza.
Formuła zawierająca 1% hydrokortyzonu, którą można kupić bez recepty, nie jest wystarczająco silna, aby wpłynąć na wzrost włosów. Miejscowe steroidy powinny być wystarczająco silne, aby leczyć chorobę, ale nie są zbyt silne, aby wywołać negatywne skutki uboczne, takie jak uszkodzenie mieszków włosowych, nadmierny wzrost włosów i trądzik.
Zastrzyki wewnątrzzakładowe
Kortykosteroidy można również wstrzykiwać pod skórę, bezpośrednio do dotkniętych nią korzeni, aby stymulować wzrost włosów. Są to tak zwane zastrzyki do zmian skórnych i powinny być przepisane przez lekarza. Zastrzyk powinien być dokładny; jeśli wstrzykuje się zbyt głęboko lub za dużo na powierzchni, sterydy będą bezużyteczne. Jeśli choroba dotknęła więcej niż połowę skóry głowy, nie zaleca się stosowania zastrzyków do zmian skórnych ze względu na samą ilość leku, jaką zajęłoby zakrycie miejsca.
Najczęstszym działaniem niepożądanym jest zanik skóry, spowodowany nadmiernymi ilościami leku wstrzykiwanego do miejsca. Jeśli zastrzyki będą kontynuowane, zanik ten może stać się trwały. Zgłaszano przypadki jaskry i zaćmy oraz, rzadko, ślepotę związaną z zastrzykami stosowanymi w pobliżu przodu skóry głowy.
Administracja systemowa
Podawanie ogólnoustrojowe (doustnie lub poprzez wstrzyknięcia do mięśni) powoduje zwiększenie ilości kortykosteroidów w organizmie. Leczenie ogólnoustrojowe kortykosteroidami okazało się wysoce skuteczne w rozwoju nowych włosów, ale nawroty często występują po zakończeniu leczenia lub zmniejszeniu dawki. Leczenie powinno być prowadzone przez lekarza i nie można go po prostu przerwać. W przeciwnym razie ciało stanie się nieprzyzwyczajone do lekarstwa.
Podawanie ogólnoustrojowe jest zwykle ostatnim leczeniem, ponieważ powoduje poważne działania niepożądane, takie jak wysokie ciśnienie krwi, cukrzyca, zahamowanie układu odpornościowego, osteoporoza i zakrzepy krwi w sercu.