Zawartość
Praktycznie wszędzie, gdziekolwiek pojedziesz we Włoszech, od plaż jeziora Garda na północy, po wyspę Sycylii na południu włoskiego wybrzeża, możesz obserwować drzewa oliwne. Oliwki i ich oliwa z oliwek są znakiem rozpoznawczym włoskiej diety. Warunki pogodowe różnią się znacznie w zależności od miejsca w kraju, co oznacza, że odmiana, która może rozwinąć się w jednym miejscu, może mieć problemy w innym. W rezultacie różne odmiany są uprawiane w różnych regionach.
Region Apulia
Apulia, piętka włoskiego buta, jest największym producentem oliwek w kraju. 240 000 gospodarstw oliwnych chroni około 50 milionów drzew. Większość drzew w tym regionie pochodzi z jednej z czterech odmian: Corantina, Frantoio, Oliarola Barese i Leccino, które są łączone w różnych proporcjach, aby wytworzyć oliwę z oliwek. Oliwa z oliwek Apulia charakteryzuje się niezwykłym i owocowym smakiem, jak mówi Antonio Carluccio. Jest to wynik zbiorów oliwek w styczniu, kiedy są w pełni dojrzałe, a ich kwasowość jest na maksymalnym dozwolonym poziomie.
Region Toskanii
Toskania należy do najbardziej rozwiniętych i nowoczesnych obszarów produkcji oliwek we Włoszech, organizuje konferencje i tworzy krajowe wytyczne produkcyjne. Zielna i pikantna oliwa z oliwek z regionu pochodzi z oliwek Frantoio, Leccino, Maurino i Puntino. Część różnicy w smaku w porównaniu z oliwkami Apulii pochodzi z toskańskiej tradycji zbiorów w październiku, kiedy są jeszcze zielone i mają niewielką kwasowość. Młode oliwki są mniejsze niż bardziej dojrzałe wersje Apulii, co oznacza, że ilość produkowanego oleju jest mniejsza, a zatem droższa.
Region Ligurii
Nadbrzeżna prowincja Liguria w północno-zachodnich Włoszech związana jest z drzewem oliwnym Taggiasca. Ta odmiana jest niezwykła, ponieważ jej owoce są wykorzystywane zarówno do jedzenia, jak i do produkcji oliwy z oliwek. Liguria to trudne środowisko do uprawy drzew oliwnych - drzewa rosną na wysokich tarasach na wzgórzach i można do nich dotrzeć tylko pieszo. Olej Taggiasca ma delikatny, ale smaczny smak, a ponieważ jest wytwarzany w stosunkowo niewielkich ilościach, może być bardzo drogi.
Sycylia
Wiele sycylijskich oliwek ma cel żywieniowy, a nie produkcję oliwy z oliwek, a we Włoszech znane są jako „da tavola”. Najpopularniejszymi odmianami są Bella di Spagna, Santa Agostino i Santa Caterina. Wszystkie są zbierane, gdy są jeszcze młode i zielone, i ciemnieją do ciemnej purpury lub czerni. Wszystkie oliwki powinny zostać wyleczone przed podaniem - tradycyjnie odbywa się to przez umieszczenie ich w wodzie na dziesięć dni, a następnie trzymanie w solance.