Zawartość
Wirus opryszczki u psów jest niszczycielski dla noworodków. Starsze szczenięta mogą cierpieć na wirusa, ale rzadziej umierają, a dorosłe psy często nie wykazują żadnych objawów, nawet jeśli są już zakażone. U bardzo młodych psów wirus ten działa niezwykle szybko i może zabić, zanim pojawi się szansa na leczenie.
Psia opryszczka może być śmiertelna dla psów (Jupiterimages / liquidlibrary / Getty Images)
O opryszczce psów
Psia opryszczka jest wirusem znanym jako zespół zaginionego psa. Dorosłe psy rzadko wykazują objawy, ale zakażone matki mogą przenosić wirusa na swoje potomstwo. Wirus jest bardziej niebezpieczny dla szczeniąt w wieku poniżej 3 tygodni. Starsze szczenięta mogą przeżyć, ale odczuwają długotrwałe skutki. Bardzo młode szczenięta, które kurczą opryszczkę psią, mogą umrzeć, zanim właściciel zauważy, że są chore.
Objawy
Najbardziej tragicznym objawem opryszczki u psów jest nagła śmierć noworodka. Przed śmiercią szczeniaki niosące wirusa tracą zdolność ssania, stają się ospałe i mają bóle brzucha, w tym siniaki. Ich stolce mogą stać się żółte lub zielone i mogą cierpieć na niewydolność oddechową i katar. Starsze szczenięta mogą doświadczać problemów neurologicznych, takich jak drgawki i ślepota. Ludzie nie mogą kurczyć opryszczki opryszczki. Natychmiast zadzwoń do lekarza weterynarii, jeśli szczeniak nie wygląda zdrowo.
Leczenie
Jeśli wirus opryszczki u psów zostanie zdiagnozowany, gdy tylko pojawią się objawy, leczenie przeciwwirusowe może uratować psa. Utrzymuj zarażone szczenięta zawsze ciepłe, ponieważ wirus żyje w niższych temperaturach. Szczenięta, które umierają z powodu wirusa opryszczki, są zazwyczaj tymi, których ciała nie reagują gorączką, która zabija wirusa. Pomimo dobrej opieki, wiele młodych psów z wirusem umiera. Opryszczka jest wirusem i jako taka nie reaguje na antybiotyki. Jednak antybiotyki mogą być przepisywane na wtórną infekcję lub gdy przyczyna choroby jest nieznana.
Zapobieganie
Wiele dorosłych psów ma kontakt z psim wirusem opryszczki i nie ma szkodliwych skutków. Mogą nie mieć żadnych objawów. Problem pochodzi od zakażonych kobiet, które są w ciąży. W większości przypadków zakażona matka przerwie swoje dzieci. Szczenięta urodzone przez zarażoną matkę są zwykle słabe i bardzo małe, a większość umiera. Zmniejszenie ekspozycji samic psów na inne dorosłe psy, które mogą przenosić wirusa, jest sposobem zapobiegania rozprzestrzenianiu się wirusa. Izoluj suki, zwłaszcza pod koniec ciąży i do czasu, gdy Twój miot skończy 3 tygodnie.