Zawartość
Kiedy myślisz o skrobi, prawdopodobnie pierwszą rzeczą, która przychodzi ci do głowy, jest jedzenie, i jest ku temu dobry powód. Wiele waszych ważnych pokarmów roślinnych, takich jak kukurydza i ziemniaki, jest bogatych w skrobię. W rzeczywistości jest produkowany przez wszystkie zielone rośliny, chociaż niektóre są bogatsze niż inne. Z drugiej strony zwierzęta takie jak ty produkują glikogen.
Funkcje
Zarówno skrobia, jak i glikogen służą jako magazyn energii. Roślina wytwarza skrobię z glukozy, aby dostarczyć zapas do późniejszego wykorzystania. Nasiona, korzenie i bulwy na ogół zawierają zbyt dużo skrobi, aby nakarmić sadzonkę lub roślinę, która z nich wykiełkuje na początku wzrostu. Podobnie, gdy pokarm jest trawiony, wątroba przechowuje część glukozy z posiłku jako glikogen do późniejszego użycia. Ich włókna mięśniowe również zatrzymują część glikogenu.
Struktura
Zarówno skrobia, jak i glikogen są polimerami utworzonymi przez cząsteczki cukru zwane glukozą. Każda niezależna cząsteczka ma wzór C6H12O i, łącząc te podjednostki w określony sposób, tworzą się długie łańcuchy wytwarzające glikogen i skrobię. Istnieją dwa rodzaje skrobi: amyloza i amylopektyna. Z tych dwóch glikogen jest bardziej podobny do amylopektyny, ponieważ łańcuchy cukrowe w obu są silnie rozgałęzione, podczas gdy amyloza jest ściśle liniowa.
Skład
Glukoza może występować w różnych postaciach, nazywanych izomerami. W każdym z nich wzór cząsteczkowy jest taki sam, ale sposób ułożenia atomów jest inny. Skrobia i glikogen powstają z alfa-glukozy, izomeru, w którym grupa hydroksylowa lub -OH na pierwszym z sześciu atomów węgla znajduje się po przeciwnej stronie pierścienia węglowego 6. Innym sposobem mówienia o tym jest to, że węgiel 6 jest grupa hydroksylowa jest trans względem siebie na izomerze alfa-glukozy.
Właściwości
Twój układ trawienny może trawić skrobię i glikogen, więc są świetnymi źródłami energii. Oba są w tym względzie bardzo różne od miazgi. Podobnie jak one, celuloza jest polimerem glukozy, ale w przeciwieństwie do skrobi i glikogenu zawiera tylko cząsteczki beta glukozy. W związku z tym każdy z nich jest „odwrócony” względem swojego sąsiada, tworząc długi i wysoce sztywny łańcuch. Tak więc, podczas gdy układ trawienny może rozkładać glikogen i skrobię, nie może zrobić wiele z celulozą, która przechodzi przez nią w postaci włókien.