Zawartość
Imbir jest używany jako przyprawa w kuchni azjatyckiej (Thinkstock Images / Stockbyte / Getty Images)
Korzenie imbiru to kłącza
Imbir to roślina o dużych segmentowych korzeniach, popularna jako przyprawa, zwłaszcza w kuchni azjatyckiej. Jego smak jest bardzo silny, zdolny zwyciężyć nawet w małych ilościach; zwykle jest gotowane lub przygotowywane w celu zachowania lub zmniejszenia siły smaku. Chociaż rośliny te wytwarzają pędy, które wznoszą się na powierzchnię ziemi, termin imbir stał się synonimem korzenia. Korzeń imbiru jest wyspecjalizowanym rodzajem podziemnej łodygi zwanym kłączem, który pozwala roślinie rozmnażać się bezpłciowo.
O kłączach
Kłącza to łodygi ogólnie mięsistych i spuchniętych poziomych roślin i zazwyczaj rosną pod ziemią. Jego pogrubione części, które przechowują składniki odżywcze, są znane jako bulwy, chociaż mogą to być również grube części rozłogów, struktura, która jest do niej podobna. (Ziemniaki są bulwami utworzonymi z rozłogów, a nie kłączy). Kłącza imbiru rozprzestrzeniły się pod ziemią, tworząc sadzonki połączone z systemem korzeniowym pierwotnej rośliny. Te nowe sadzonki mogą kiełkować i emitować więcej kłączy, tworząc dużą, splecioną strukturę genetycznie identycznych roślin. Kłącza imbiru mogą rozprzestrzeniać się pod ziemią do punktu, w którym pojedynczy kawałek dołączonej rośliny może ważyć więcej niż 10 kg.
Dzielący się imbir
Chociaż sadzony imbir rozprzestrzenia się poziomo przez kłącza, na ogół roślina jest również rozmnażana przez ludzi. Dopóki zdrowy i wystarczająco duży kawałek kłącza zostanie podzielony, roślina będzie nadal żyła i tworzy nowe pędy po przeszczepieniu. Dzięki tej metodzie pojedyncze kruszywo imbirowe może być używane do produkcji o wiele więcej, z czasem. Podział kłączy na ogół skutkuje większą produkcją biomasy w miarę upływu czasu, ponieważ kilka mniejszych roślin imbiru będzie miało więcej miejsca do rozprzestrzeniania się niż duże.