Zawartość
Wiele teorii dryfu kontynentalnego (obecnie znanych jako płyty tektoniczne) pochodzi z dowodów dostarczonych przez skamieniałości. Naukowcy zbierają dowody na całym Oceanie Spokojnym od początku XX w. Dowody te, obejmujące skamieniałości gadów z odpowiednich rodzajów, wyraźnie pokazują, że masy ziemskie współczesnej planety były prawdopodobnie fizycznie połączone.
Historia
W 1915 roku niemiecki naukowiec Alfred Wegener opracował teorię, że kontynenty, które dziś znamy, były kiedyś zjednoczone jako jedna masa ziemi. Nazwał tę masę Pangea, co oznacza po grecku „wszystkie ziemie”. Południowoafrykański geolog Alexander Du Toit dodał teorię, sugerując dowody, które opisują, w jaki sposób nastąpił podział superkontynentu i w jaki sposób powstał. Naukowcy opierają znaczną część swoich teorii na dowodach z zapisu kopalnego.
Znaczenie
Paleontolodzy odkryli odpowiednie skamieniałości w Afryce i Ameryce Południowej, przyczyniając się w znacznym stopniu do dowodów leżących u podstaw teorii dryfu kontynentalnego. Wydaje się, że dowodzi to, że te kontynenty były tak blisko siebie, że zwierzęta i rośliny mogły łatwo przemieszczać się między nimi. Warto zauważyć, że przedmiotowe skamieniałości zostały znalezione w tej samej kolejności co warstwa geologiczna. Sugeruje to, że żywe organizmy, z których pochodziły skamieniałości żyły w tym samym ekosystemie i glebie, nawet jeśli zostały znalezione tysiące kilometrów od siebie.
Typy
W Afryce i Ameryce Południowej znajdują się setki typów kopalnych, z których cztery obejmują Cynognathus (zwierzę lądowe podobne do ssaków występujące w Ameryce Południowej, Afryce, Chinach i Antarktydzie), Lystrosaurus (roślinożerca o wielkości świnia znaleziona w Afryce, Antarktydzie i Indiach), Mesosaurus (słodkowodny gad znaleziony w Afryce i Ameryce Południowej) i Ichtiozaury (inny wodny gad w postaci 13,5-metrowego delfina znalezionego w Afryce i Chile).
Geografia
Podział Pangeii rozpoczął się 250 milionów lat temu i wystąpił w czterech różnych etapach. Po pierwsze, w Pangeii otworzyła się szczelina i podzieliła superkontynent na dwie części, Laurasia i Gondwana. Następnie Atlantyk oddzielił Amerykę Północną i Afrykę. Antarktyda została oddzielona od Gondwany, podczas gdy Indie ruszyły w stronę równika. Ameryka Południowa i Afryka podzieliły się podczas trzeciej fazy, spychając Afrykę na północ. Wreszcie Grenlandia oddzieliła się od kontynentalnej Europy i Ameryki Północnej.
Teorie i spekulacje
Odkrycie w 2004 r. Rzadkiego skamieniałego dinozaura doprowadziło naukowców do przekonania, że kontynenty mogły być połączone mostem lądowym prawie 25 milionów lat później niż wcześniej badali teoretycy. Przedmiotowa skamielina, Rugops primus, jest dużym drapieżnikiem występującym w Ameryce Południowej i na Saharze.