Zawartość
Korzeń imbiru (Zingiber officinale) w rzeczywistości nie jest korzeniem, ale kłączem lub podziemną łodygą. Tak czy inaczej, jest to część, która może być spożywana, wykorzystywana w żywności lub herbatkach, a także sucha i mielona w celu wytworzenia proszku imbirowego, a także surowca do produkcji olejów i ekstraktów.
Sadzenie imbiru
Imbir jest kłączem, co oznacza, że korzenie i liście wyrastają z podziemnej łodygi. Tak więc rośnie przez kawałek tego „korzenia” zasadzonego w ziemi przez około rok.
Kwiaty i liście
Rośliny imbiru wytwarzają aromatyczne liście i kwiaty i są czasami wykorzystywane jako rośliny ozdobne. Te części są nietoksyczne, ale na ogół nie są spożywane.
Świeży korzeń imbiru
Świeży korzeń imbiru może być krojony, tarty lub mielony do użytku w kuchni, takiej jak frytki, herbaty i ciasta. Ponadto można go krystalizować (przykryć syropem cukrowym), aby stworzyć imbirowe cukierki.
Proszek imbirowy
Imbir może być również suszony i mielony w celu uzyskania proszku imbirowego, który jest wygodniejszy w kuchni, ale brakuje mu ostrego i pikantnego smaku świeżego imbiru.
Zastosowania lecznicze
Korzeń imbiru może być również stosowany do tworzenia ekstraktów lub olejów do zastosowań medycznych, zwłaszcza w leczeniu nudności.