Sposoby opisania pięknej dziewczyny

Autor: Ellen Moore
Data Utworzenia: 12 Styczeń 2021
Data Aktualizacji: 4 Grudzień 2024
Anonim
Ryszard Rynkowski, Zbigniew Wodecki - Sposób na kobiety
Wideo: Ryszard Rynkowski, Zbigniew Wodecki - Sposób na kobiety

Zawartość

Piękne dziewczyny doprowadziły mężczyzn do odwoływania się do wierszy dawno temu, próbując opisać je słowami. Ze względu na tak wiele poezji w opisach, szeroka gama poetyckich narzędzi jest idealna do opisania kobiecego piękna. Po odpowiednim dopasowaniu mogą stworzyć bogaty, werbalny obraz pięknej dziewczyny.


Piękne dziewczyny od dawna inspirują mężczyzn (Paula Bronstein / Getty Images News / Getty Images)

Denotacja i konotacja

Im mniejszy opis, tym ważniejsze jest każde słowo - a gdy próbujesz podsumować piękno dziewczyny jednym słowem, konieczne jest znalezienie idealnego słowa. Słowo „piękny” ma wiele synonimów, z których większość wykazuje to samo oznaczenie lub podstawowe znaczenie. Ich konotacje lub subtelne różnice lub niuanse znaczenia są jednak bardzo różne. Słowo „piękny” implikuje na przykład wystawność, podczas gdy „zamiatanie” oznacza rodzaj zaklęcia seksualnego.

Metafora i porównanie

Jednym ze sposobów opisania pięknej kobiety jest porównanie jej z czymś innym. Dominują porównania z pięknem natury. Są one zilustrowane głównie przez Williama Szekspira w jego osiemnastym sonecie, który zaczyna się od „Czy powinienem porównać to do letniego dnia?”. Simile mówi, że jest czymś, podczas gdy metafora ucieka między językiem i po prostu stwierdza, że ​​jest to rzecz opisana.


Synecdoche

Synecdoche to poetyckie określenie traktujące część jako całość, zwracające uwagę na konkretny szczegół, a nie uogólniające. Zamiast opisywać całe swoje piękno, ogranicz się do swoich oczu lub ust. Opis ten może i powinien zawierać inne narzędzia poetyckie, takie jak metafora i przesada.

Przesada

Przesada, znana również jako hiperbola, polega na wyolbrzymieniu czegoś, co należy podkreślić - w tym przypadku jego opisu piękna dziewczyny. Upiększanie jej opisu może pomóc czytelnikowi wyobrazić sobie, jak wygląda. Jeśli zostanie to zrobione prawidłowo, zostanie uznane za przesadę, a nie oszustwo. Należy jednak uważać, aby nie iść dalej. 130. sonet Szekspira cieszy się poetami, którzy bezsensownie używają przesady w następujących wersetach:

„Uwielbiam słyszeć twój głos, ale wiem to (uwielbiam słuchać, jak mówisz, chociaż dobrze to znam). (Przyznaję, że nigdy nie widziałem, jak odchodzi bogini) Moja kochana, gdy idzie, stąpa po ziemi ”(Pani, kiedy idzie, wchodzi na ziemię).