Metody nauczania matematyki dla uczniów z zaburzeniami uczenia się

Autor: Morris Wright
Data Utworzenia: 21 Kwiecień 2021
Data Aktualizacji: 1 Lipiec 2024
Anonim
Metody nauczania matematyki dla uczniów z zaburzeniami uczenia się - Artykuły
Metody nauczania matematyki dla uczniów z zaburzeniami uczenia się - Artykuły

Zawartość

Nauczanie matematyki uczniowi z trudnościami w nauce wymaga kreatywności, cierpliwości i dobrych metod nauczania. Pojęcia matematyczne wymagają wiele zapamiętania kroków i nazwisk, a uczeń z trudnościami w nauce ma trudności z zapamiętaniem informacji, których się nauczył. Aby nauczyć go podstawowych czynników, ważne jest zrozumienie natury zaburzenia uczenia się i zastosowanie odpowiednich metod, które kompensują słabości.


Nauczanie uczniów z trudnościami w uczeniu się jest trudnym zadaniem, wymagającym cierpliwości i kreatywności. (Jupiterimages / Goodshoot / Getty Images)

Mnemoniczny

Uczeń z zaburzeniami uczenia się często ma trudności z przechowywaniem i wyszukiwaniem informacji z pamięci. Mnemonika to matematyczna metoda nauczania, która pomaga uczniowi przywołać informacje werbalne i dotyczące treści. Przykładami mnemoników są słowa kluczowe, słowa kołkowe i litery.

Słowo kluczowe mnemoniczne jest słowem, które jest związane z tym, co uczniowie muszą wiedzieć, ponieważ wyjaśnia pojęcie formy wizualnej. Na przykład, jeśli uczeń musi pamiętać, że dwa plus dwa to cztery, nauczyciel mówi zwrot „Skate z dwiema osiami kół”. Uczeń będzie wiedział, że odpowiedź to cztery, ponieważ deskorolka ma cztery koła. Inny przykład to dwa razy trzy, a słowa kluczowe to „pakiet sześciopakowego czynnika chłodniczego”.


Peg słowa są rymami używanymi do reprezentowania liczb. Są one przydatne podczas nauczania informacji, które wymagają zapamiętywania numerów w sekwencji. Nauczyciel najpierw uczy ucznia wszystkich słów, a następnie odpowiadających im liczb. Szpilka dla szóstki to szachy, więc nauczyciel może uczyć czasów szachów 30 szachów. Uczeń może wtedy uznać za użyteczne zapamiętanie tego sześciostronnego stołu ze słowem „szachy”.

Strategia listowa jest skuteczna w nauczaniu kroków do rozwiązania problemu matematycznego. Nauczyciel tworzy litery reprezentujące słowa. Na przykład, ucząc kolejności operacji, litery PEMDAS (nawiasy, wykładniki, mnożenie, dzielenie, dodawanie, odejmowanie) pomogą uczniowi zapamiętać, która operacja jest pierwsza.

Organizacja graficzna

Problemy ze słowem są czymś, co uczniowie z trudnościami w nauce mają trudności ze zrozumieniem. Problem z danym słowem wymaga od ucznia zdefiniowania rodzaju problemu, wizualizacji sytuacji i znalezienia rozwiązania. Organizacja graficzna jest metodą, która uczy ucznia koncepcji rozwiązywania problemów.


Pierwszym krokiem jest nauczenie się rozpoznawania różnych problemów, pozwalając poznać słowa kluczowe reprezentujące różne operacje, takie jak „różnica wymagająca odejmowania”. Dostarczenie studentowi wielu przykładów może pomóc zrozumieć, dlaczego słowa kluczowe reprezentują określoną operację. Następnie nauczyciel udostępnia grafikę ze strzałkami, na przykład organizator graficzny składający się z trzech dużych owali umieszczonych poziomo w poprzek strony, aby uczeń mógł zapisać ważne informacje. Po trzech owalach jest jedna strzałka, a następnie kolejny owal. Nad strzałką uczeń pisze operację, aw ostatnim owalu zapisuje rozwiązanie. Student korzysta z metody organizacji graficznej, ponieważ pomaga mu uporządkować informacje w umyśle, widząc je na stronie.

Samokontrola

Najlepszym sposobem na przeszkolenie ucznia jest nauczenie ich, jak kontrolować własną naukę metodami samokontroli. Równania matematyczne obejmują etapy zintegrowane jedna nad drugą, więc uczeń musi upewnić się, że każdy krok jest wykonywany dokładnie. Dlatego musi nauczyć się weryfikować własną pracę. Można to zrobić, tworząc listy kontrolne dla ucznia, aby sprawdzić i upewnić się, że wykonał wszystkie właściwe kroki w równaniu matematycznym. Nauczyciel monitoruje uczniów i pokazuje, jak zbadać problem i sprawdzić, czy każdy krok został wykonany poprawnie.

Dialog wewnętrzny

Uczniowie z trudnościami w uczeniu się często przechodzą przez nieudane doświadczenia matematyczne. Uczeń może czuć, że nie jest w stanie odnieść sukcesu i postanawia nie próbować, co nazywa się wyuczoną bezradnością. Nauczyciel może nauczyć go, jak wzmacniać siebie, ucząc go, aby mówił sobie takie rzeczy, jak „mogę rozwiązać ten problem” i „Jeśli mi się nie uda, nie znaczy, że nie mogę tego zrobić, to znaczy, że ja Muszę się bardziej postarać. Gdy uczeń poczuje, że potrafi dobrze, będzie miał większe szanse na sukces.