Zawartość
James T. Russell zaprojektował odtwarzacz płyt kompaktowych (odtwarzacz CD) w 1965 r. Podczas pracy w Pacific Northwest National Laboratory w Battelle Memorial Institute w Richland. Ponad 50 jego patentów zmieniło przemysł komputerowy, muzyczny i telewizyjny, wprowadzając wysokiej jakości pamięciowe urządzenie pamięci masowej z niemal niezniszczalną technologią.
Historia
Russell pokazał umysł wynalazcy, kiedy był młody. Lunchbox zamieniony w zdalnie sterowany statek stał się jego pierwszym wynalazkiem w wieku sześciu lat. Po uzyskaniu tytułu licencjata z fizyki na Reed University w Portland w 1953 r. Rozpoczął pracę w General Electric i zaczął eksperymentować z telewizją i technologią komputerową.
Kontekst
Miłość do słuchania muzyki rzuciła mu wyzwanie, by rozwiązać niektóre frustracje, których doświadczał przy nagraniach winylowych. Był zirytowany, że niektóre zadrapania mogą je zniszczyć. Ponadto stukanie rekordów często zużywa je i wprowadza szum i zniekształcenia. Co więcej, chciał wyższej jakości dźwięku.Tak więc Russell zbudował swoją wizję wokół podstawowej wytycznej: należy unikać kontaktu mechanicznego z płytą, aby nie uszkodzić dysku.
Inspiracja
Russell znalazł inspirację w koncepcji perforowanych kart komputerowych, które wykorzystywały światło do wykrywania obecności lub braku dziury w karcie. Jego myślenie posunęło naprzód fakt, że dźwięk może być reprezentowany w formie cyfrowej, a wiązka optyczna i odbiornik mogą odczytywać informacje z dysku z wrażliwymi optycznie punktami, które zakodowały muzykę cyfrową.
Wynalazek
Jego opatentowana koncepcja opisała światłoczuły dysk kieszeniowy z obszarami o szerokości 1 mikrona, które były wrażliwe na światło i mogły być oświetlane laserowo i odbierane przez odbiornik optyczny, który dekodował informacje z powrotem na słyszalny dźwięk.
Marketing
Kilku czytelników było innowacją technologiczną w ciągu 30 lat. Eli S. Jacobs, nowojorski inwestor, zapoczątkował komercjalizację, tworząc Digital Recording Corporation, aby dalej ulepszać produkt na rynku wideo dla konsumentów. Wysiłki doprowadziły do 20-minutowej płyty wideo w 1973 roku. To wywołało zainteresowanie głównych producentów elektroniki. Sony, a następnie Philips i inni producenci sprzętu, licencjonowali tę technologię w 1980 roku.
Przenośność
W 1984 r. Sony wypuściło pierwszy przenośny odtwarzacz CD, discman, zwany także odtwarzaczem CD Walkman. Było to wynikiem intensywnych prac opakowaniowych mających na celu zmniejszenie rozmiaru technologii do wagi i kosztów, które wspierają koncepcję przenośnego produktu konsumenckiego. Obecnie technologia odtwarzacza CD jest obecna w setkach produktów sprzętu audio i wideo.
