Zawartość
Gruźlica (TB), dawniej nazywana szarym szkodnikiem, zaraża jedną trzecią światowej populacji, zabijając trzy miliony ludzi rocznie. Od czasów starożytnych jest to globalny problem zdrowotny; Egipskie mumie sprzed 3000 lat wykazują objawy urazów gruźlicy.
Przyczyna
Gruźlicę wywołują członkowie rodzaju Mycobacterium, zwłaszcza Mycobacterium tuberculosis. Mykobakterie mają woskową ścianę komórkową, która jest trudna do zidentyfikowania dzięki barwieniu metodą Grama, a ta ściana komórkowa chroni i pomaga bakteriom żyć poza gospodarzem. Mykobakterie są wysoce odporne na suchość i mogą pozostawać aktywne przez sześć do ośmiu miesięcy w suchej ślinie.
Infekcja
Kiedy pacjent wdycha kroplę zawierającą gruźlicę lub cząstkę suchej śliny, organizmy są fagocytowane (lub zjadane) przez białe krwinki układu odpornościowego, ale to ich nie zabija. Wewnątrz białych krwinek żywe drobnoustroje powoli rozmnażają się, aż komórka pęknie.
W płucach
Po rozerwaniu białych krwinek, jeśli gruźlica znajduje się w płucach, pojawia się ostra reakcja zapalna, powodująca objawy podobne do objawów zapalenia płuc. Bakterie tworzą uszkodzenia w płucach, które zestalają się i tworzą guzki zwane bulwami. Jeśli bulwy znajdują się w pobliżu naczyń krwionośnych, mogą przekłuć te naczynia i spowodować krwotok, w wyniku czego powstaje ślina z krwią.
Inne lokalizacje
Rozpowszechniona gruźlica, często obserwowana u pacjentów z AIDS, może wystąpić w dowolnym miejscu ciała, a zakażone komórki mogą mieć kształt włóczni. Bulwy rozmnażają się w komórce, niszcząc znajdujące się w niej organelle i pozostawiając masę mikrobów w kształcie tej komórki. Gruźlica może również zakażać kości lub jelita poprzez spożywanie niepasteryzowanego mleka, chociaż gruźlica jelitowa może być bardziej prawdopodobna w wyniku połknięcia zakażonego kataru.
Leczenie
TB leczy się izoniazydem i ryfampiną przez co najmniej rok. Istnieje szczepionka o nazwie BCG, która jest stosowana w słabo rozwiniętym świecie, ale nie została zatwierdzona do stosowania w Stanach Zjednoczonych.