Zawartość
Chociaż istnieją domowe środki zaradcze dla potomstwa z zaparciami, nie chcesz, aby ta sytuacja trwała długo. Jeśli sytuacja nie rozwiąże się w ciągu kilku dni, powinieneś zabrać psa do lekarza weterynarii.
Chociaż zaparcia nie są powszechne u psów i szczeniąt, może to wynikać z lęku, zmiany diety, braku wody i braku ruchu.
Objawy
Rozpoznanie objawów zaparć jest pierwszym krokiem, aby pomóc szczenięciu poczuć się lepiej. Zaparcia występują częściej u małych ras i zabawek oraz w mieszankach tych ras. Zauważysz, że twój pies usiłuje poruszyć jelito, lub zobaczysz sporadyczne małe, suche stołki.
Dodawanie włókien
Jeśli Twój szczeniak jest zaparty, spróbuj dodać trochę błonnika do swojej diety. Jedną z najpopularniejszych domowych środków jest dynia w puszkach. Dodaj około łyżki do jedzenia. Musi być w 100% dynią bez cukru.
Olej
Dodanie oleju do diety szczeniaka może również pomóc złagodzić zaparcia. To zmiękcza stolec i ułatwia wypróżnianie. Pół łyżki oliwy z oliwek jest zwykle skuteczne, jeśli jest stosowane przez kilka dni w posiłkach.
Mleko
Zwykle nie należy podawać szczeniakowi mleka krowiego, ponieważ może to powodować biegunkę u psów. Ale to może być to, czego potrzebuje zaparcie pisklęcia. Dawaj szczeniakowi 1/4 do 1/2 szklanki mleka raz dziennie przez dwa dni, aby sprawdzić, czy to rozwiąże zaparcia.
Awaryjne
Jeśli szczeniak połknął obcy przedmiot i ma objawy zaparcia, należy natychmiast zanieść go do lekarza weterynarii lub kliniki weterynaryjnej. Obcy obiekt może powodować zaparcia lub niedrożność jelit, co może być śmiertelne.
Zapobieganie
Zapobieganie zaparciom u szczeniąt obejmuje zapewnienie diety błonnikowej i picie dużej ilości wody. Upewnij się, że szczeniak ma dostęp do czystej wody przez cały dzień. Ważne jest również, aby Twój szczeniak ćwiczył. Bardziej powszechne jest, że nieaktywne kurczęta stają się zaparciami.
Upewnij się również, że jeśli uczestniczysz w procesie szkoleniowym, powinieneś wziąć go na swoje potrzeby. Mówią, że szczenięta są w stanie utrzymać pęcherz i jelita przez liczbę godzin odpowiadającą liczbie miesięcy w ich wieku. Na przykład dwumiesięczny pies musi iść do łazienki co dwie godziny. Trzymanie się potrzeby wypróżniania przez tak długi czas może spowodować zatwardzenie.