Zawartość
W dzisiejszych czasach kobiety gimnastyki olimpijskiej rywalizują w czterech szerokich kategoriach: poprzeczka, ziemia, koń i bary. Mężczyźni rywalizują również ze skokami i ćwiczeniami solo, a także wykonują czynności na poręczach zamiast nierównych prętów. Rywalizują też na koniu z pętlami, w pierścieniach i w wysokim barze. Gimnastyka ma długą historię, a ćwiczenia, które tworzą konkurencję, ewoluowały w ciągu ostatnich kilku stuleci.
Historia
Starożytne egipskie artefakty, datowane na 7000 lat temu, przedstawiają najwcześniejsze praktyki gimnastyczne, które sprawiają, że sport jest jednym z najstarszych w historii. Około 2700 pne aktywność konia została stworzona, gdy gimnastycy skakali na grzbiety byków. W 800 rpne wiele kultur stosowało gimnastykę jako formę treningu wojskowego. Gimnastyka została sformalizowana jako sport, kiedy została dodana do igrzysk olimpijskich w pierwszym wieku.
Zablokuj
Tylko kobiety rywalizują na belce wagi. To ćwiczenie spóźniło się do świata gimnastyki. Pod koniec XVIII wieku Johan GutsMuths zaczął używać pnia drzewa, aby młodzi ludzie mogli nauczyć się balansować. Z biegiem lat ta prosta koncepcja przekształciła się w samodzielne ćwiczenie. Wiązka została włączona jako formalne ćwiczenie gimnastyczne w 1934 roku, kiedy pierwsi gimnastycy ćwiczyli aktywność w mistrzostwach świata. Wraz z rozwojem sportu belka została powiększona z 8 cm do 10 cm szerokości, ale długość 5 m pozostaje taka sama jak zawsze. W ostatnich latach koniec belki został wyściełany dla zwiększenia bezpieczeństwa.
Sam
Ćwiczenia na ziemi są zasadniczo rutyną skoków i tańców dla kobiet, a zwłaszcza skoków dla mężczyzn. Aktywność na ziemi odbywa się na bieżni o powierzchni 12 metrów kwadratowych, a każdy, kto zejdzie z maty w dowolnym momencie, traci punkty. Ćwiczenia na ziemi podkreślają zwinność, siłę i wytrzymałość sportowca. Cięższe skoki i postoje dają więcej punktów, jeśli są dobrze wykonane.
Koń
Chociaż wczesne wersje ćwiczeń na koniu polegały na przeskakiwaniu nad bykami, sport bardzo się rozwinął. Obecnie gimnastycy biegają na 25-metrowej macie i wskakują na aparat o wysokości około 1,2 metra. W powietrzu muszą wykonywać skręty i piruety, aby zwiększyć wynik. Na koniu, podobnie jak w innych ćwiczeniach, im wyższy stopień trudności, tym większa liczba punktów. Ponadto, gimnastycy powinni upaść na nogi bez potknięcia, aby nie stracić punktów.
Bary
W taktach są trzy rodzaje ćwiczeń. Kobiety rywalizują w asymetrycznych batonach, a mężczyźni rywalizują w barach równoległych i wysokich. Początkowo mężczyźni i kobiety rywalizowali w poręczach. W 1936 r. Asymetryczne sztaby zadebiutowały na igrzyskach olimpijskich jako ćwiczenie kobiece. Ponieważ jednak asymetryczne słupki były tak niedawne, kobiety miały możliwość konkurowania na prętach asymetrycznych lub równoległych. W rzeczywistości tylko czescy gimnastycy wybrali asymetryczne paski. W 1954 r. Asymetryczne paski zastąpiły równoległe paski dla kobiet. Wszystkie trzy ćwiczenia wymagają salta, piruetów i zakrętów w słupkach bez dotykania ziemi, podkreślając siłę i koordynację zawodników.
