Zawartość
- Rak pęcherza moczowego
- Piroksykam
- Zalecana dawka
- Piroksykam i chemioterapia
- Przeciwwskazania i skutki uboczne
Lekarze weterynarii stosują leki do leczenia inwazyjnego raka przejściowokomórkowego (CCT), najczęstszej postaci raka pęcherza psa, aby zapobiec niekorzystnym skutkom radioterapii. Terapię lekową dla tego typu raka można podawać albo za pomocą tradycyjnych leków chemioterapeutycznych, albo za pomocą niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), takich jak piroksykam. NLPZ powodują niewiele skutków ubocznych, będących głównym podrażnieniem żołądka i jelit i są znacznie mniej toksyczne niż leki chemioterapeutyczne.
Rak pęcherza moczowego
Rak pęcherza moczowego, o którym donosi CanineCancer.com, jest najczęstszym rodzajem raka u psów i rozwija się najczęściej jako CCT. Jest to bezpośrednio związane z wysoce inwazyjną postacią raka pęcherza moczowego, która rozwija się u ludzi, ustępuje jako nowotwór złośliwy u dołu ściany pęcherza (zwykle w okolicy szyjki macicy) i zapobiega przepływowi moczu od nerek do pęcherza moczowego. Jest to region, który sprawia, że chirurgiczne usunięcie guza jest niewskazane. Rokowanie jest słabe, ponieważ rak jest agresywny i zazwyczaj nie jest diagnozowany, dopóki nie osiągnie zaawansowanego stadium.
Piroksykam
NLPZ, takie jak piroksykam, określa się jako „inhibitory COX”, ponieważ blokują one działanie cyklooksygenazy COX-1 i COX-2; są stosowane w celu zmniejszenia stanu zapalnego związanego z rakiem pęcherza moczowego wywołanym przez prostaglandynę, który wytwarza COX-2 w obecności stanu zapalnego. Chociaż połączenie nie jest w pełni zrozumiałe, lekarze weterynarii odkrywają, że piroksykam może nasilać śmierć komórek nowotworowych i negatywnie wpływać na rozwój naczyń krwionośnych podtrzymujących nowotwór w niektórych nowotworach; w kategoriach laika weterynarze uważają, że piroksykam zwiększa czas przeżycia. Lekarstwa nie są powszechnie przepisywane przez lekarzy weterynarii w celu złagodzenia bólu.
Zalecana dawka
Piroksykam jest na ogół wytwarzany w kapsułkach 10 mg i 20 mg. Lekarze weterynarii stosują dawki piroksykamu 0,3 mg na kg masy ciała pacjenta raz na dobę. Czas trwania leczenia zależy od reakcji pacjenta na lek, rozwoju wszelkich niepożądanych skutków ubocznych i charakteru stanu klinicznego. Właściciele psów powinni podążać za całym planem leczenia, aby uzyskać pożądany rezultat.
Piroksykam i chemioterapia
Protokoły medyczne łączą piroksykam z lekami chemioterapeutycznymi, takimi jak cisplatyna lub mitoksantron, do leczenia CBT, raków skóry, komórek płaskonabłonkowych jamy ustnej, prostaty i niektórych guzów odbytnicy. Średni czas przeżycia psów leczonych kombinacją piroksykamu i cisplatyny w przypadku raka płaskonabłonkowego jamy ustnej wzrósł do około ośmiu miesięcy. Według autora i lekarza weterynarii Barbary Forney średni czas przeżycia psów z tą chorobą, leczonych piroksykamem i mitoksantronem, wynosi niecały rok.
Przeciwwskazania i skutki uboczne
Podrażnienie przewodu pokarmowego i toksyczność nerkowa czasami rozwijają się w wyniku leczenia piroksykamem. Forney radzi weterynarzom, aby uzupełniali Piroxicam płynami w ramach dyscypliny i zdecydowanie nie przepisywali tego leku odwodnionym pacjentom. Pacjenci przyjmujący pewne leki, takie jak kortykosteroidy i leki moczopędne lub cierpiący na problemy z sercem, mogą również doświadczać niepożądanych reakcji na leki. Właściciele psów powinni skonsultować się z weterynarzami, aby ustalić, czy jakiekolwiek przepisane leki będą oddziaływać negatywnie z Piroksykamem.