Zawartość
Realizm i idealizm to dwie konkurujące ze sobą filozofie w dziedzinie edukacji. Wracając do starożytnej Grecji, teorie te do dziś wpływają na filozofię edukacji.
Idealizm
Idealizm to szkoła myśli wychowawczej promowana przez Platona w 400 rpne Uważał, że ludzie mogą rozwijać się od wewnątrz, korygując swoje myśli i odkrywając wiedzę od urodzenia. Idealizm koncentruje się na rozumowaniu i sposobie, w jaki osoba może wydobyć z siebie wiedzę. Jego zdaniem świat istnieje tylko w ludzkich umysłach i ta ostateczna prawda leży w spójności idei. Dlatego im doskonalsze stają się nasze pomysły, tym lepiej możemy służyć światu. W idealizmie Immanuela Kanta świat istnieje, ale nasz umysł jest od niego oddzielony.
Realizm
Realizm to szkoła myśli wychowawczej promowana przez ucznia Platona, Arystotelesa. Ta szkoła twierdzi, że jedyną rzeczywistością jest świat materialny, że badanie świata zewnętrznego jest jedyną niezawodną drogą do znalezienia prawdy; świat jest obiektywnym zjawiskiem, do którego nasz umysł musi się stosować. Coraz więcej wiedzy zdobywamy dzięki właściwemu badaniu świata. W realizmie osoba jest pustym naczyniem wiedzy, a to może pochodzić tylko spoza istoty, poprzez obserwację. Filozofia ta była matką metody naukowej, systemu badawczego opartego na obiektywnych faktach.
Różne metody
Idealizm pragnie osiągnąć ostateczną rzeczywistość poprzez logikę i introspekcję. Platon oświadczył, że jednostki rodzą się z wielką wiedzą, która może wyjść na jaw poprzez studium idei i metodę sokratejską, serię pytań, które prowadzą ucznia do większej wiedzy. Na przykład w dialogu Platona „Meno”, Sokrates pomaga niewolnikowi odkryć wewnętrzną wiedzę z matematyki bez wcześniejszego badania. W ten sposób każdy student jest w równym stopniu zdolny do penetrowania wewnętrznych zasobów wiedzy i mądrości. Z drugiej strony realizm ma na celu nauczenie uczniów, jakby byli pustymi naczyniami wiedzy. Odpowiednia jest każda praktyczna metoda, w tym technologia. Filozofia ta akceptuje również naukowe testy uczniów, aby umieścić ich na odpowiednich zajęciach.
Filozofia i nauczyciel
Realizm i idealizm to zasadniczo przeciwstawne poglądy, a filozofia nauczyciela będzie widoczna w klasie. Na przykład idealista będzie tęsknił za rolą pośrednika prowadzącego uczniów do prawdy. Uczniowie będą mogli samodzielnie poszukiwać prawdy, swobodnie myśląc, pod uważnym przewodnictwem nauczyciela. Jako mediator, nauczyciel nie będzie pełnił roli absolutnego autorytetu, ale będzie życzliwym przewodnikiem dla ucznia. Z drugiej strony realista będzie dążył do zaszczepienia wiedzy uczniom z zewnątrz. Nauczyciel ten spróbuje zastosować naukową metodę hipotez i uważnie przestudiować użycie czysto logicznego rozumu, takiego jak w edukacji idealistycznej. Realizm wiąże się z behawioryzmem, czyli systemem uczenia się poprzez karę i nagrodę. Opierając się wyłącznie na informacjach ze świata zewnętrznego, Realizm nie bierze pod uwagę oryginalnego myślenia ucznia. Nauczyciel będzie wtedy postrzegany jako najwyższy autorytet, postać, na którą uczniowie muszą odpowiedzieć, a nie przewodnik, którego można kwestionować.