Zawartość
Istnieją znaczne różnice między standardami Digital Video Broadcasting (DVB) a Integrated Services Digital Broadcasting (ISDB). Te formaty transmisji są używane w różnych częściach świata. „DVB-T” i „ISDB-T” T oznacza „naziemny” i oznacza bardziej międzynarodową formę każdego systemu transmisji.
Różne kraje przyjmują różne formaty transmisji (Dynamic Graphics Group / Dynamic Graphics Group / Getty Images)
DVB
DVB to powszechnie stosowany system, który akceptuje niektóre standardy do wykonywania swoich programów. Jest to zbiór ogólnych zasad zdefiniowanych przez projekt DVB, który jest panelem z kilkoma międzynarodowymi uczestnikami. Organizacja ma Europę jako bazę, ale DVB korzysta z niej w kilku krajach na całym świecie. Oferuje dystrybucję danych na różne sposoby, takie jak telewizja satelitarna, telewizja kablowa, telewizja naziemna i kuchenka mikrofalowa.
ISDB
ISDB jest znacznie rzadziej używaną alternatywą niż DVB. Został on opracowany w Japonii do użycia w tym kraju. Jest używany przez japońską telewizję analogową i systemy radiowe jako dodatek do wszystkich cyfrowych systemów telewizyjnych i radiowych. ISDB-T może być używany do nadawania programów telewizyjnych wysokiej rozdzielczości i wyświetlania informacji na urządzeniach mobilnych, które mają odbiorniki o nazwie One-Seg, jednocześnie.
DVB-T i ISDB-T
Chociaż DVB był pierwotnie przeznaczony do użytku w Europie, DVB-T jest używany na całym świecie w krajach takich jak RPA, Kenia, Iran, Izrael, Nowa Zelandia i Malezja.
ISDB-T został stworzony w Japonii w 2003 r., Ale nie opuścił tego kraju, dopóki Brazylia nie przyjęła go w 2007 r. ISDB-T stał się prawdziwie międzynarodowy w połowie 2011 r., Chociaż jest używany głównie w Ameryce Południowej. kraje, które go używają, to Chile, Argentyna i Peru.
Różnice
System DVB-T oferuje odbiorniki 6, 7 i 8 MHz, co oznacza, że transmisje mogą korzystać z tych trzech prędkości. ISDB-T nie oferuje odbiorników 7- lub 8-MHz, ale jest to główna różnica między nimi, ponieważ oba wykorzystują technologię modulacji kodowanego multipleksowania z ortogonalnym podziałem częstotliwości (COFDM). Tak więc obie technologie mają podobną wydajność.