Zawartość
Pisanie to coś więcej niż proces myślowy; jest to również proces fizyczny. Niezależnie od tego, czy piszesz ręcznie, czy na komputerze, pisanie wymaga określonych umiejętności wizualnych, dotykowych i kinestetycznych. Różne umiejętności związane z pisaniem odręcznym w przeciwieństwie do pisania wymagają różnych umiejętności poznawczych i skutkują różnymi kompozycjami.
Lateralność
Pisząc odręcznie, pisarz używa przede wszystkim swojej dominującej ręki, chociaż niedominująca ręka pomaga w pisaniu poprzez zmianę pozycji strony. Podczas pisania pisarz używa prawie jednakowo obu rąk. Ponieważ zdolności językowe koncentrują się na półkuli mózgu, pismo ręczne pozwala mózgowi skupić się na ośrodkach językowych. Pisanie wymaga, aby obie półkule współpracowały przy zadaniach językowych.
Szybkość pisania
Pisarz, który biegle posługuje się zarówno pismem ręcznym, jak i maszynowym, może pisać na komputerze znacznie szybciej niż ręcznie. Mniejsza prędkość pisma ręcznego daje pisarzowi więcej czasu na przemyślenie swoich zdań podczas pisania. Pisanie odręczne daje też więcej czasu na powtórzenie tego, co napisałeś.
Uwaga wzrokowa
Pismo odręczne skupia uwagę w jednym miejscu (tworzenie liter), podczas gdy pisanie skupia uwagę w dwóch miejscach (klawiatura i ekran). Tak więc pisanie na klawiaturze wymaga, aby mózg skupiał się na dwóch różnych przestrzeniach fizycznych, podczas gdy pismo ręczne skupia uwagę mózgu na jednej fizycznej lokalizacji. Podczas pisania uwaga pisarza musi nieustannie przychodzić i odchodzić między dwiema różnymi przestrzeniami. Pisząc odręcznie, może nieustannie skupiać się na jednym miejscu.
Tworzenie pisania
Pismo odręczne wymaga od pisarza stworzenia określonego formatu liter; wpisywanie wymaga jedynie zlokalizowania litery na klawiaturze. Kształtowanie litery pomaga nauczyć się rozpoznawania liter. Podczas pisania pisarz jest fizycznie bardziej odległy od swojego pisania; nie ma fizycznego związku między piszącym a literami, tak jak w przypadku pisma ręcznego. Zdaniem badacza mediów teoretycznych Daniela Chandlera to oderwanie się jest jednym z powodów, dla których wielu pisarzy literackich woli pisać odręcznie, zwłaszcza tych, którzy traktują proces pisania jako odkrycie i nie planują z wyprzedzeniem całej kompozycji.