Zawartość
Różnica między noktowizorem a podczerwienią jest bardzo subtelna i często nie robi dużej różnicy w praktyce: jedna używa światła wzmocnionego, druga używa niewidzialnego światła. Większość urządzeń noktowizyjnych wykorzystuje technologię podczerwieni, ale obraz w podczerwieni nie zawsze jest używany w noktowizjach. Na soczewkach kamery podczerwieni pojawia się widok długości fali światła tuż poniżej widma widzialnego. W noktowizorze kamera wzmacnia minimalne ilości światła otoczenia.
Widmo światła
Gogle na podczerwień mogą replikować obrazy w warunkach słabego oświetlenia, wykorzystując promieniowanie światła emitowanego przy długościach fal od 0,7 do 30 mikronów, tuż poniżej długości widocznych dla ludzkiego oka. Nawet w ciemną, pochmurną i bezksiężycową noc większość obiektów nadal emituje termiczną podczerwień, niewidzialną czerwoną falę o długości od 3 do 30 mikronów. Są to długości fal, które pojawiają się jako obraz promieniowania cieplnego.
Wzmocnione światło
Większość technologii noktowizyjnych używa pewnego rodzaju obrazu w podczerwieni do tworzenia obrazów w ciemności. Oprócz podczerwieni, część technologii noktowizyjnej obejmuje również wzmocnienie prawie niezauważalnego światła. Nawet w warunkach, w których człowiek nie widzi dłoni przed twarzą, koty, ptaki drapieżne i inne nocne stworzenia mają wystarczająco dużo światła, aby prowadzić się w ciemną noc. Wzmocnienie światła potęguje niedostrzegalne poziomy światła widzialnego.
Obrazowanie termiczne
Obraz termiczny jest cyfrowym przybliżeniem światła niezauważalnego dla ludzkiego oka. Urządzenia o sprzężonym ładunku (DCA) odbierają światło na długości fali podczerwieni, tuż poniżej widma światła widzialnego, a skomputeryzowany procesor przetwarza te długości fal na obrazy cyfrowe, które można wyświetlać na ekranie. Cała materia emituje podczerwień termiczną, nawet gdy nie ma światła widzialnego. Niektóre z bardziej czułych technologii podczerwieni mogą ujawniać obrazy w odległości większej niż 300 metrów.
Wzmocnienie światła
Wzmocniony sprzęt oświetleniowy otrzymuje minimalne poziomy światła widzialnego w postaci fotonów. Fotony te przechodzą przez fotokatodę, która przekształca je w elektrony. Elektrony przechodzą przez płytkę mikrokanałów, uwalniając miliony innych elektronów i wzmacniając sygnał. Ekran luminoforu przekształca je z powrotem w fotony. Te przekształcone fotony zawierają oryginalne, ale znacznie silniejsze obrazy. Ponieważ wzmocnienie światła wykorzystuje światło odbite, obiekty o nieprzezroczystej lub ciemnej powierzchni mogą być trudne do wykrycia, nawet przy zaawansowanej technologii wzmacniania.