Definicja supresji podwzgórze-przysadka-nadnercza

Autor: Mike Robinson
Data Utworzenia: 13 Wrzesień 2021
Data Aktualizacji: 1 Móc 2024
Anonim
Definicja supresji podwzgórze-przysadka-nadnercza - Zdrowie
Definicja supresji podwzgórze-przysadka-nadnercza - Zdrowie

Zawartość

Concise McGraw-Hill Dictionary of Modern Medicine opisuje oś podwzgórze-przysadka-nadnercza (HHA) jako wysoce niezależną jednostkę endokrynologiczną (hormonalną), zaangażowaną głównie w utrzymywanie funkcji psychologicznych i pośredniczenie w odpowiedzi na stres.

składniki

HHA składa się z podwzgórza (składnik mózgu), przysadki mózgowej (lub przysadki mózgowej, małego gruczołu, anatomicznie połączonego z podwzgórzem) i nadnerczy (dwie struktury umieszczone nad każdą nerką, zwane także nadnerczami).

Funkcje

Podwzgórze i przysadka mózgowa monitorują poziomy różnych hormonów wraz z neuronową informacją sensoryczną (w konkretnym przypadku podwzgórza) i reagują uwalniając określone ilości sześciu stymulujących lub hamujących hormonów, które następnie wpływają na nadnercza, takie jak narząd dotknięty chorobą. Działanie hormonów nadnerczy idzie dalej i wpływa na inne gruczoły dokrewne oraz procesy organizmu. Dlatego HHA służy jako ważny łącznik między układem nerwowym i hormonalnym i reguluje szeroki zakres czynności, od metabolizmu po zachowanie.


Tłumienie HPA

W przeciwieństwie do superaktywnego HHA, brak aktywności HHA charakteryzuje się obniżeniem poziomu kortyzolu, a także umiarkowaną reakcją na stres. W zależności od przyczyny choroby, która może się znacznie różnić, niedobór może ograniczać się tylko do nadnerczy lub obejmować inne składniki HHA i odpowiadające im hormony.

Objawy

Tłumienie HHA może objawiać się chronicznym zmęczeniem, depresją, sezonowymi zaburzeniami afektywnymi (SAD), utratą apetytu, utratą wagi, osłabieniem, zaburzeniami snu, wypadaniem włosów, nudnościami i silnym pragnieniem soli. Zahamowanie HHA spowodowało również fibromialgię, stany zapalne, podwyższoną odpowiedź alergiczną i inne nieprawidłowości immunologiczne.

Badanie kliniczne

W celu określenia ewentualnego zaburzenia osi HHA można przeprowadzić szereg ocen endokrynologicznych: poranny i popołudniowy test kortyzolu, stężenia ACTH (hormonu adrenokortykotropowego), czułość kory nadnerczy ACTH, test supresji deksametazonem.