Zawartość
- Wprowadzenie
- Narodziny
- Opera mydlana
- Kopiowanie
- Teatr
- Kino
- Miniserie
- Nagrody
- Prezenter telewizyjny
- Rodzina
- Życie osobiste
Wprowadzenie
Jeden z najważniejszych aktorów brazylijskiej teledramaturgii, Lima Duarte odchodzi od ekranów. Octogenário, Ariclenes Venâncio Martins zagrał kilka znanych postaci w produkcjach telewizyjnych Globo, takich jak Zeca Diabo, „O Bem-Amado” (1973), Sinhozinho Malta, „Roque Santeiro” (1985) i Sassá Mutema, Zbawiciel ojczyzny ”(1989). Oddał też życie Afonso Lambertiniemu z „Da Cor do Pecado” (2004) i Braminowi Shankarowi w „Caminho das Índias”.
Narodziny
Lima Duarte urodziła się 29 marca 1930 roku w górniczym mieście Nossa Senhora da Purification do Desemboque i Sacred Sacrament. Jego ojciec był kowbojem, a matka artystką cyrkową. W wieku 16 lat wyjechał do São Paulo w ciężarówce, która miała na sobie rękawy i zaczął pracować w radiu, ale bez wyraźnej funkcji był słynną złotą rączką. Z czasem została inżynierem dźwięku, a następnie radioizatorem, i wtedy określiła swoje artystyczne imię, wybrane przez matkę, która była spirytystką i zasugerowała nazwę swojego przewodnika.
Opera mydlana
Aktor uczestniczył w pierwszej brazylijskiej telenoweli „Seu Vida me Pertence” (1951), transmitowanej przez wymarłą telewizję Tupi. Został zatrudniony jako reżyser przez Rede Globo za doświadczenie w pracy nad dwiema odnoszącymi sukcesy powieściami: „The Right to Be Born” (1964) i „Beto Rockfeller” (1968). Jego pierwszy występ w „Rede Globo” był w „O Bem Amado” (1973) Diasa Gomesa, aw tym samym roku wystąpił w dwóch filmach telewizyjnych stacji „O Duelo” i „O Capote”. Występował także w obsadzie „A Indomada” i „Pecado Capital”, odpowiednio w 1997 i 1998 roku. W 2003 roku zagrał w programie dla dzieci „Sítio do Picapau Amarelo”.
Kopiowanie
W telewizji aktor pracował także jako amerykański animowany aktor dla Hanna-Barbera. Nazwał go wesołym kotem Manda-Rain o tej samej nazwie, a także drugim głosem Espeto, przyjaciela głównego bohatera. Swój głos użyczył także sprytnemu aligatorowi Wally'emu Gatorowi, Alfie Gatorowi w „Duckling Duck” i Dum Dumowi, nierozłącznemu towarzyszowi żółwia Touché. Lima Duarte nazwał także kapitana Matta Holbrooka w filmie Robert Taylor the Detective i Hans Beckert w „M - The Vampire of Dusseldorf”.
Teatr
Kariera teatralna Limy Duarte nie jest tak rozległa, jak jego występy w operach mydlanych. Aktor był w kilku sztukach przez całe życie. Pierwszym z nich w 1961 r. Był „The Testament of the Cangaceiro”, aw tym samym roku był w obsadzie sztuki „Carriages of Mrs. Carrar” niemieckiego teologa Bertolta Brechta podczas hiszpańskiej wojny domowej. Poza działaniem w „Hamlecie” był także w utworach „Arena Conta Zumbi” (1966) i „Bonifácio Billions” (1975), napisanych i wyreżyserowanych przez João Bethencourta (1924-2006) i skupionych na różnych postaciach i ich politycznych ideałach.
Kino
Przed rozpoczęciem powieści Lima Duarte pojawiła się w filmie „Prawie na niebie” (1949), napisanym i wyreżyserowanym przez Oduvaldo Viannę. Był także w obsadzie „The Crime of Zé Anorna” (1977) i „Sergeant Getúlio” (1983). W 2000 roku zintegrował „Eu Tu Ellos” i „O Auto da Compadecida”. Następnie brał udział w biografii „2 Sons of Francisco” (2005) i kryminalnej „Assault on the Central Bank” (2011). W 2012 roku zagrał w komedii „Zespół Downa”. Aktor jest także obsadzony w dramacie Guilherme Weber „Deserto” i biograficznym „Beija-O Filme”.
Miniserie
Lima Duarte pojawiła się w niektórych mini seriach Rede Globo. Pierwszy był w „O Tempo e o Vento” (1985), jako generał Rafael Pinto Bandeira. W tym samym roku brał udział w „Namiocie cudów”, kiedy grał rolę księgowego cudów. W 1992 wystąpił w „Giras e Pirosas”, aw następnym roku był „Turo Velho” w „Agosto”. W 1995 była w obsadzie kontrowersyjnego miniserialu „Engraçadinha ... Their Loves and Their Sins”. Aktor zagrał także biskupa „The Auto of Compadecida” w 1999 roku i był hrabią łuków w „The Fifth of the Inferno”, wystawionym w 2002 roku.
Nagrody
Po wykonaniu ponad 80 produkcji audiowizualnych, Lima Duarte otrzymała już kilka nagród, z których pierwsza to wymarły Roquette Pinto Trophy w 1953 roku, jako najlepszy aktor telewizyjny. Był także nominowany do nagrody dla najlepszego aktora na Festiwalu Filmowym w Wenecji w 2000 roku za „Słowo i utopię”. Festiwal Filmowy Gramado w 2004 r. Zdobył nagrodę za pracę w kinie, aw następnym roku nagrodę Contigo dla najlepszego aktora drugoplanowego za powieść „Da Cor do Pecado”. W 2013 roku aktor został nagrodzony na Gramado Festival za 30 lat pracy „Sergeant Getúlio”
Prezenter telewizyjny
Od 1984 roku Lima Duarte zaczęła prezentować „Som Brasil”, jeden z najważniejszych programów muzycznych brazylijskiej telewizji, pokazany przez Rede Globo. Zastąpił Rolando Boldrin w roli gospodarza i pozostał cztery lata przed produkcją. To doświadczenie było impulsem do stworzenia głównego bohatera teledramaturgii, Sinhozinho Malta, powieści „Roque Santeiro”, wystawionej przez emissoa carioca w 1985 roku.„Robiłem„ Som Brasil ”, który stworzyłem Sinhozinho Malta” - powiedział aktor w wywiadzie dla programu „Video Show” z okazji 30-lecia istnienia programu muzycznego.
Rodzina
Lima Duarte wyszła za mąż i pięć razy się rozstała. Jest ojcem Moniki, Pedro i Julii, a także ojczyma aktorki Débory Duarte, matki aktorki Palomy Duarte. Aktor jest singlem i woli mieszkać sam na swoim miejscu we wnętrzu São Paulo. Tam, gdzie mieszka, woli spacerować po lesie, czytać, słuchać muzyki, oglądać filmy i pić wino zamiast surfować po Internecie, który nazywa „dyktaturą przycisków”. „Mam proste życie, to, co zyskuję dla dzieci, w końcu będzie dla nich wszystkim”, ujawniła Lima Duarte w wywiadzie dla UOL.
Życie osobiste
Lima Duarte uważa się za nudnego i wymagającego. W wywiadzie dla UOL aktor przyznał, że jest trudną osobą do życia. Jest także bardzo krytyczny wobec kolegów w zawodzie i Rede Globo. Aktor trzyma w swoim mieszkaniu w São Paulo mnóstwo relikwii zgromadzonych w trakcie jego kariery, takich jak zdjęcia i albumy, a także kilka starych filmów. W obecnej fazie życia mówi, że nie jest to pokazane w filmach. „Starość to bar, a nawet dewastacja ... To koniec życia”.