Cechy rock'n'rolla

Autor: John Webb
Data Utworzenia: 18 Sierpień 2021
Data Aktualizacji: 13 Listopad 2024
Anonim
Cechy rock'n'rolla - Nauka
Cechy rock'n'rolla - Nauka

Zawartość

Rock'n’roll to styl muzyczny, który pojawił się pod koniec lat 50. Można go opisać jako połączenie „rytmu i bluesa” oraz „kraju”. Obok jazzu i country, rock'n'roll jest jednym z jedynych stylów muzycznych, które Stany Zjednoczone mogą nazwać własnym. Kiedy się pojawił, wywołał wrzawę, ponieważ wielu twierdziło, że było to coś niemoralnego. Od tamtej dekady rock'n'roll przeszedł długą drogę i zintegrował się ze społeczeństwem amerykańskim.

Rytm i Blues

Rock był częściowo oparty na rytmie i bluesie. R&B wywodzi się z muzyki sprowadzonej przez Afrykanów na kontynent amerykański. Nie był to do-wop ani jazz, ale z pewnością miał wrażenie, a wiele cech zapożyczono z rocka. Jedną z cech był partycypacyjny charakter. Obaj mają głównego wokalistę, któremu towarzyszy chór reakcji. Przyniosło to również instrumentalne solówki, które definiowały rock. Jakość wokalna to kolejna cecha zapożyczona z R&B do rocka. Wokaliści rockowi często używają ochrypłego lub „ziarnistego” głosu. Melodie są na ogół bardzo wąskie i zostały włączone tylko zaakcentowane niebieskie nuty.


Kraj

Muzyka country nadała również rock'n'rollowi wiele cech. Ważną cechą jest zależność od progresji akordów, zapożyczonej z gitar country. Utwory złożone z trzech lub czterech powtarzalnych akordów były na początku bardzo rozpowszechnione w kraju, a także w rocku. Dobrym tego przykładem mogą być piosenki Elvisa Presleya. Muzyka rock and roll to często sposób opowiadania historii, który był również powszechny w muzyce country. Chociaż rytm, który napędza rytm, mógł być zapożyczony z R&B, country również wpłynął na stabilny rytm rocka.

Inne funkcje

Mówi się, że Rock'n'roll narodził się 12 kwietnia 1954 roku, kiedy Bill Haley i The Comets nagrali piosenkę „Rock around the Clock”. Struktury zwrotek i chórów tej piosenki z krótkim instrumentalnym solo charakteryzują początek rocka.

Potem nastąpiły nagrania Chucka Berry'ego i Elvisa. Podstawowe cechy skały doprowadziły go do problemów w mediach i wśród starszych mieszkańców wnętrza. Ciągły rytm i zmysłowy styl śpiewania sprawiały, że ludzie myśleli, że mogą doprowadzić młodzież do grzechu. Efekty na wzmacnianej gitarze wydawały się bardziej hałaśliwe niż prawdziwa muzyka, a teksty, które celebrują kobiety i samochody, nie wydawały się tak interesujące. Pomimo początkowego zmęczenia, skała przetrwała i pozostaje dużą częścią amerykańskiego życia.