Zawartość
- Morfologia kolonii i mikroskopowa
- Czynniki zjadliwości
- Przyczyny chorób i infekcji
- Odporność na różne antybiotyki
Enterococcus faecalis jest najbardziej izolowaną bakterią tego rodzaju. Według doktora Elmera Konemana bakteria ta jest związana z około 80 do 90% zakażeń enterokokami u ludzi.Enterococcus faecalis, jak sama nazwa wskazuje, normalnie występuje w jelitach ludzi, zwierząt i ptaków. Występuje również w glebie i wodzie natury. Jest przyczyną wielu różnych zakażeń u ludzi i jest częstym problemem w zakażeniach szpitalnych.
Morfologia kolonii i mikroskopowa
Enterococcus faecalis i wszystkie enterokoki są blisko spokrewnione z paciorkowcami i pojawiają się mikroskopijnie w postaci orzechów kokosowych. Dzielą się przez binarne rozszczepienie, tworząc łańcuchy bakterii. Za pomocą techniki barwienia Grama komórki bakteryjne są widoczne na fioletowo, czyli Gram-dodatnie.
Kiedy Enterococcus faecalis hoduje się na agarze bakteriologicznym zawierającym krew, zwykle pojawia się jako małe, szare kolonie, bez zhemolizowanych komórek wokół kolonii.
Czynniki zjadliwości
To, co sprawia, że Enterococcus faecalis jest chorobotwórczy, jest mniej jasne niż w przypadku innych mikroorganizmów. Wiadomo, że niektóre szczepy wytwarzają hemolizyny, które mogą powodować pewną toksyczność. Istnieje również substancja, która umożliwia bakteriom gromadzenie się i przyleganie do komórek organizmu. Fakt, że Enterococcus faecalis może być oporny na wiele różnych antybiotyków, przyczynia się do namnażania organizmu.
Przyczyny chorób i infekcji
Enterococcus faecalis zwykle znajduje się w przewodzie pokarmowym ludzi, co sprawia, że łatwo jest skażeniem w szpitalach i innych placówkach. Ze względu na osłabiony stan organizmu i oporność na antybiotyki w organizmie hospitalizowanych pacjentów bakteria ta może wywoływać u tych pacjentów wiele rodzajów zakażeń. Zakażeniem najczęściej wywoływanym przez E. faecalis jest zakażenie dróg moczowych (ZUM). Większość enterokoków wykrytych w ZUM ma pochodzenie szpitalne (nabyte w szpitalach) lub wywodzi się z nieprawidłowości w drogach moczowych. Bakteriemia wywoływana przez E. faecalis jest zwykle wynikiem zakażeń z innych miejsc, np. Dróg moczowych. Często obserwuje się infekcje ran, zwłaszcza w okolicy brzucha. Jest również powszechne w przypadkach zapalenia wsierdzia.
Odporność na różne antybiotyki
Jednym z najpoważniejszych i najważniejszych czynników Enterococcus faecalis i innych enterokoków jest ich oporność na różne antybiotyki. Przyczynia się to również do jego zdolności do wywoływania chorób. Większość antybiotyków stosowanych w niektórych infekcjach ogólnoustrojowych, które są skuteczne przeciwko innym typom ziarniaków Gram-dodatnich (gronkowce i paciorkowce), jest nieskutecznych wobec E. faecalis. Leczenie zwykle obejmuje stosowanie antybiotyków o działaniu synergistycznym, które atakują ścianę komórkową, takich jak penicylina lub wankomycyna, oraz aminoglikozydów, takich jak gentamycyna. Bakterie oporne na wankomycynę są coraz powszechniejsze. UTI E. faecalis jest na ogół łatwiejsze do wyleczenia antybiotykami.