Zawartość
Psy używają lejków w różnych okolicznościach. Głównym celem obiektu w kształcie lampy, który otacza szyję i głowę zwierzęcia, jest ograniczenie zdolności psa do wyrządzania sobie krzywdy, zwykle po pewnym zabiegu. Jeśli kiedykolwiek miałeś psa, który używał lejka, będziesz wiedział, jak bardzo go nienawidzą. Psy będą wielokrotnie próbowały usunąć lejek. Ważne jest, aby zrozumieć, że pies zazwyczaj zachowuje się inaczej (często wygląda na przygnębionego, niespokojnego lub niespokojnego) podczas korzystania z jednego z nich.
Operacje sterylizacji i kastracji
Jednym z głównych powodów używania lejka u psa jest zapobieganie przeżuwaniu przez zwierzę szwów, które są konsekwencją operacji chirurgicznej lub oprysku. Zwłaszcza punkty mogą być niewygodne dla twojego psa, powodując, że chce je usunąć zębami. Może to spowodować infekcję wokół nacięcia, jak również inne problemy, które mogą wymagać uwagi weterynaryjnej.
Uraz oczu i głowy
Psy, które są podatne na infekcje oczu, takie jak na przykład różowe oczy, mogą być zmuszone do użycia lejka, aby zapobiec ich zarysowaniu. Inne obrażenia głowy mogą również spowodować umieszczenie lejka wokół szyi psa przez lekarza weterynarii. Na przykład, jeśli twój pies musiał przejść pewną operację w jednym uchu, lejek może pomóc chronić operowane ucho przed łapą, którą twój pies próbuje nieść obszar.
Inne operacje i urazy
Istnieje szeroki zakres innych operacji wymagających użycia lejka w okresie pooperacyjnym. Na przykład, jeśli pies doznał urazu nogi, który wymaga szwów, lekarz weterynarii może użyć lejka na zwierzęciu, dopóki nie będzie można go usunąć. Pies, który został wysłany do domu po operacji i zaczyna przeżuwać jego szwy, należy natychmiast zabrać do weterynarza, aby mógł potencjalnie użyć lejka.
Nerwowe żucie
Motywem niechirurgicznym, który często wymaga użycia lejka, jest żucie nerwów. Małe lub napięte psy, które są uwięzione same przez długi czas, są podatne na ten nawyk, co może powodować problemy ze skórą i utratę włosów. Lejek może służyć jako środek paliatywny, dopóki nie zostanie określony główny powód zaburzenia zwierząt.