Co to jest proszek boranowy?

Autor: Tamara Smith
Data Utworzenia: 23 Styczeń 2021
Data Aktualizacji: 12 Czerwiec 2024
Anonim
Antybiotyki w recepturze aptecznej
Wideo: Antybiotyki w recepturze aptecznej

Zawartość

Proszek boranowy jest związkiem boru, kwasem borowym, w postaci soli. Znany jest również pod nazwami „boraks” i „boran sodu”. Istnieje wiele związków z pierwiastkiem boru, zwanych łącznie „boranami”, ale najpowszechniejsza forma, boran sodu, ma nazwę chemiczną „dekahydrat tetraboranu sodu”.


Boran jest formą boru (Jupiterimages / Photos.com / Getty Images)

Historia

Boran jest stosowany w Azji jako środek czyszczący, antyseptyczny i topnik do lutowania przez długi czas. Został wprowadzony do Europy, gdy Marco Polo przyniósł go z Azji w XIII wieku. Obecnie połowa boranu sprzedawanego na świecie pochodzi z „Death Valley National Park” (Park Narodowy Doliny Śmierci). Pierwszy zakład boraksowy w okolicy, Harmony Borax Works, został otwarty na początku lat 80. XIX wieku i był główną atrakcją nowo otwartego parku. W szczytowej fazie produkcji 40 mężczyzn przetwarzało 3 tony boraksu dziennie, wydobywane z Doliny Śmierci przez muły, teraz przekształcone w symbol przemysłu.

Czyszczenie i higiena osobista

Boran jest środkiem czyszczącym często stosowanym w odzieży i ogólnie w domu. Wiele domowych receptur środków zaradczych wykorzystuje boraks jako alternatywę dla komercyjnych środków czyszczących. Boran można również znaleźć w kosmetykach i wymienić jako „boraks” lub „kwas borowy”.


Zwalczanie szkodników

Boran jest również środkiem owadobójczym stosowanym głównie przeciwko termitom, mrówkom, karaluchom, grzybom drzewnym i ryjkowcom. Zastosuj go jako płyn w drewnie, aby chronić go przed szkodnikami, lub jako proszek dla owadów, aby go zjadły podczas karmienia lub czyszczenia. Insektycydy boranowe są uważane za znacznie mniej toksyczne niż syntetyczne pestycydy.

Ostrzeżenia

Chociaż boran jest minerałem używanym przez rośliny i zwierzęta, na wysokim poziomie jest toksyczny dla tych pierwszych, dlatego należy zachować ostrożność i unikać wprowadzania nadmiernych ilości do gleby. Związek jest uważany za nietoksyczny dla ludzi i zwierząt, ale Environmental Working Group ostrzega, że ​​w krótkim czasie może powodować podrażnienia skóry i oczu, a długotrwałe narażenie na wysokie dawki może zmienić hormony i wpływać na układ rozrodczy.