Zawartość
Normalne życie morskie nie może istnieć w Morzu Martwym, które jest sześciokrotnie bardziej słone niż ocean na głębokości około 40 mi dziesięć razy bardziej słone na 91 m. Nazwa Morza Martwego w języku hebrajskim „Yam ha Maved” oznacza dosłownie „Morze zabójców”, a natychmiastowa śmierć jest dokładnie tym, co dzieje się z każdą rybą, która gubi się w wodach rzeki Jordan lub innych źródłach słodkiej wody, które wpływają do Morze Martwe. Życie istnieje jednak w tym środowisku w postaci dwóch bakterii i jednego rodzaju wodorostów.
Historia
Gołym okiem Morze Martwe jest pozbawione życia, ale mikrobiolog Benjamin Elazari-Volcani spotkał się na miejscu z różnymi formami życia mikroskopowego, kiedy badał je w 1936 roku. Małe stworzenia, które przeżyły w tym środowisku, to archaebakterie, bakterie, glony, sinice i pierwotniaki.
Typy
Elazari-Volcani odkrył, że niektórzy mieszkańcy Morza Martwego tolerują jedynie sól, znajdując sposoby wchłaniania wody, pomimo ekstremalnego zasolenia. Nazwał je organizmami halotolerancyjnymi. Najbardziej intrygujące były stworzenia, które nazwał „miłośnikami soli” lub „halofilami”. Przystosowali się do wykorzystania soli w metabolizmie do tego stopnia, że stali się tak uzależnieni od wysokiego zasolenia wody, że nie mogą żyć tam, gdzie jest mniej soli. To, co zabija inne rodzaje życia morskiego, jest niezbędne dla przetrwania.
Funkcja
Więcej badań przeprowadzonych przez grupę naukowców w Izraelu i Stanach Zjednoczonych skupiło się na Haloarcula marismortui, które można przetłumaczyć jako „bakterie halofilne w kształcie pudełka, żyjące w Morzu Martwym”, jeden z dwóch gatunków bakterii żyjących na tym terenie. Wykorzystując krystalografię rentgenowską Felixa Frolowa z Weizmann Institute of Science, Rehovot, Moshe Mevarech z Tel Aviv University i Menachem Shoham z Case Western Reserve University w Cleveland, Ohio, stwierdzono, że bardzo ujemnie naładowane białko pozwala bakteriom przyciągać cząsteczki wody, aby chronić się przed środowiskiem solankowym.
Teorie / spekulacja
Naukowcy mają nadzieję nauczyć się wykorzystywać sekwencję aminokwasów podobną do tej używanej przez tę bakterię do leczenia słonych wód, mając nadzieję na stworzenie większej ilości świeżej wody dla krajów takich jak Izrael, gdzie jest to rzadkie.
Gdy powodzie pozostaną czerwone Morze Martwe
W rzadkich przypadkach powodzi, ostatnio w 1980 r., Poziom soli w Morzu Martwym może spaść do 30 procent zamiast normalnego poziomu 35 procent, a glony, które normalnie tam nie przeżyją, rozkwitną. Powódź w 1980 r. Spowodowała, że Morze Martwe stało się czerwone, różniące się od wspólnego ciemnoniebieskiego. Naukowcy z Uniwersytetu Hebrajskiego odkryli, że glony zwane Dunaliella kwitły i karmiły czerwoną halobakterię, która pozostawia wodę tego samego koloru. Gdy tylko powódź się skończyła, poziom soli powrócił do normy i zjawisko to nigdy nie było widoczne.