Zawartość
Recepta jest terminem technicznym i formalnym w zakresie epistemologii, nauki o ludzkiej wiedzy. Koncepcja jest również ważna w filozofii nauki. Między innymi jest to najbardziej abstrakcyjna i ogólna teoria, która istnieje: teoria leżąca u podstaw innych.
Dyscypliny takie jak epistemologia i filozofia nauki używają pojęcia recepty (Jack Hollingsworth / Photodisc / Getty Images)
Historia
Epistemologia zawsze starała się objąć podstawy wiedzy. Mówiąc bardziej technicznie, obszar ten szukał paradygmatu myśli, podstawy, na której można udowodnić wszystkie inne rzeczy. Zasadniczo rozum lub zmysły były źródłem wiedzy; autorzy tacy jak Plato czy Baruch Spinoza skorzystali z pierwszego, podczas gdy John Locke i David Hume wspierali drugą. Inni pisarze, tacy jak Immanuel Kant i J. G. Fitche, próbowali połączyć te dwa podejścia. Niezależnie od tego, wszyscy wielcy autorzy epistemologii starali się sformułować normatywną teorię, aby poprzeć ich nieporozumienia.
Typy
Teorie nakazowe są abstrakcyjnymi i ogólnymi wzorcami wiedzy, w ramach których można dojść do pewnych wniosków. Bóg, uniwersalne formy, kategorie myśli (takie jak czas lub przestrzeń), substancja, ego i wiele innych pojęć służyły wiedzy podstawowej. Jeśli Bóg istnieje, tak jak w Saint Augustine lub René Descartes, to nasza wiedza jest pewna, ponieważ bóg gwarantuje rzeczywistość otaczających nas przedmiotów, w tym naszą własną świadomość. Pisarze tacy jak Friedrich Nietzche stwierdzili, że rzeczywistość jest tworzeniem jednostek wystarczająco silnych, by przekonać innych o ich wizjach. Oto przykłady recept.
Atrybuty
Nie można udowodnić teorii nakazowych. Są aksjomatyczne, co oznacza, że są środkami, za pomocą których sprawdzane są inne rzeczy, parametry dowodowe. Na przykład, jeśli formułujemy teorię, że cała wiedza emanuje ze zmysłów, fakt, że zmysły wychwytują świat rzeczywisty, nie jest testowalny. Aksjomat służy jednak za podstawę innych doświadczeń.
Funkcja
Recepta służy podsycaniu poglądu, że nasze doświadczenia i myśli są prawdziwe, a nie kreacje czy przejawy naszej wyobraźni. Przede wszystkim teorie nakazujące starają się zakwalifikować prawdę jako rzeczywistą i realną kategorię, a nie tylko termin względny. Jeśli normatywna teoria jest prawdziwa, to osiągnięto dno rzeczywistości.
Znaczenie
Liczba sprzecznych teorii nakazowych była w dużej mierze odpowiedzialna za wykazanie względności wszelkiej wiedzy. To, co człowiek uważa, że wie, jest ważne tylko wtedy, gdy jest częścią większego systemu. Jednostka może myśleć, że 2 + 2 = 4, jeśli uważa, że liczby istnieją i są czymś więcej niż symbolami, których wartość jest kulturowo zdeterminowana, z których każda tworzy solidną, dyskretną i skuteczną jedność. Nawet najbardziej podstawowe twierdzenie wiedzy zakłada szerszy system rozważań, który jest jego receptą.