Zawartość
Torbiel nerkowa to torebka wypełniona płynem wodnym, który rozwija się w jednej lub obu nerkach i zwykle ma kształt okrągły lub owalny. Zwykle jest to łagodne (nienowotworowe) odkrycie i rzadko powoduje problemy. W rzeczywistości wielu ludzi przechodzi przez życie, nie wiedząc, że mają tego typu obrażenia. Jeśli podejrzewa się torbiel nerki, należy jak najszybciej znaleźć najlepsze opcje leczenia.
Objawy i diagnoza
Objawy torbieli korowej nerek obejmują ból pleców, brzucha, bocznie między żebrami i biodrem, częste oddawanie moczu, ciemny mocz lub krew i gorączkę. W przypadku wystąpienia któregokolwiek z tych objawów należy skonsultować się z lekarzem. Egzaminy wymagane do diagnozy torbieli nerkowej to USG, tomografia komputerowa (CT) lub rezonans magnetyczny (MRI).
Leczenie
Małe torbiele, które nie powodują żadnych problemów zdrowotnych, są zwykle istotne klinicznie i monitorowane dodatkowymi testami co 12 miesięcy. Jednakże, gdy pacjent ma objawy torbieli korowej nerek, prawdopodobnie jest kierowany do urologa, który jest specjalistą specjalizującym się w diagnostyce i leczeniu stanów związanych z układem moczowym.
Ten specjalista będzie w stanie określić, czy torbiele nerki rosły losowo lub czy zostały spowodowane przez policystyczną chorobę nerek (DRP) - dziedziczną chorobę atakującą nerki i powodującą wzrost torbieli. Gdy są małe lub drobne, zmiany te zwykle nie stwarzają żadnego ryzyka, ale gdy są wielokrotne lub duże, mogą powodować ból, infekcję i uszkodzenie nerek. Jeśli urolog podejrzewa DRP, poprosi o półroczne badania w celu sprawdzenia obecności torbieli w nerkach.
Jako opcja leczenia lekarz może trwale opróżnić i dokręcić małe korowe torbiele nerkowe, wkładając igłę bezpośrednio do nich. Proces usuwa płyn z wnętrza i zastępuje go alkoholem, powodując stwardnienie tkanki tworzącej torbiel. Większe torbiele mogą wymagać chirurgicznego usunięcia. Większość chirurgów preferuje podejście laparoskopowe, które obejmuje mniejsze nacięcia, krótszy pobyt w szpitalu i szybszy powrót do zdrowia. Podczas zabiegu lekarz opróżnia płyn torbielowy, a następnie usuwa lub spala zewnętrzną warstwę otaczającej go tkanki.